Bedwantsen.

16 juni 2016

Adres:
Albergue El Carmen
Calle Carmen 2
15830 - Negreira (à Coruña)

Bedwantsen.

Na een wat onrustige nacht (waarom weet ik niet) in de vaste albergue in Santiago toch maar weer het ritme van zes uur opstaan opgepakt. Met vandaag meegerekend nog vijf dagen naar Muxia. Dan zitten de ruim 1700 km er op.
Dan zit nu in Engeland. Milena in Polen. Vanmorgen om zeven uur stonden we met z'n tweeën op het grote plein voor de kathedraal. Aparte gewaarwording.De kerk staat nog steeds in de steigers voor een jaren durende renovatie. Wordt wel mooi. De linker torenspits is al klaar. We lopen nu met Isabel en Marina, resp. moeder en dochter uit Barcelona.
Omdat de weersvoorspelling 99% kans op regen gaf, had ik dus mijn beschermende maatregelen genomen. Wat bleek echter: stralende zon en strakblauwe lucht. Hoezo Moeder Natuur is grillig! Volgens mij kon Pelleboer beter voorspellen.
Het stukje naar Finisterre is schitterend om te lopen. Qua natuur en aantal pelgrims. Dat laatste is nog geen één procent van wat er in Santiago binnenkomt. Verademend.
Na ruim anderhalf uur duikt er in ons blikveld uit het niets weer een bar op in Ventosa. Dus lekker ontbeten.
Na de rust heeft de zon al een behoorlijke warmte ontwikkeld. Had mijn lange broek aan. Dus was het nog heter. Waarom trek je dan geen korte aan, zal de aandachtige lezer vragen. Was nog niet droog. Hing aan mijn rugzak. Vandaar!!
Bas, het volgende stukje kun je maar beter niet lezen. Anders is het voor eigen risico.
Nog even iets vertellen over een voorval van gisteren. Mateusz is in Arzúa in één van de mooiste albergues 's nachts door bedwantsen aangevallen. Ik sliep in het bed naast hem. Durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb n.........Hij zit helemaal onder de rode en verschrikkelijk jeukende bulten. Het wel of niet aanwezig zijn van deze kleine monstertjes heeft dus niets met hygiëne te maken. Wij op zoek naar anti-jeuk bij de farmacie.
Op de terugweg bij een Kebab zaak een pilsje gedronken. Bij het verlaten van het pand knal ik in met mijn hand en hoofd tegen de glazen deur. In die volgorde gelukkig. Wat had die moslim nou gedaan? Bij binnenkomst stond de deur open. Terwijl wij binnen waren, had hij hem dichtgedaan! Dat is toch geen probleem, hoor ik jullie denken. Klopt, maar er zat geen sticker of iets opvallends op de deur. Heb hem in het Nederlands uitgescholden en geadviseerd om de deur met een foto van Erdogan te voorzien!!
In Santiago ben ik niemand tegengekomen van de le-Puy groep. Jammer.
Om kwart voor één ter plekke en slaap weer in de vertrouwde herberg van vier jaar geleden.
Inschrijven, pilsje, douchen, stukje. Ga vanavond met Mateusz naar Duitsland-Polen kijken. Morgen naar Santa Mariña.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.