klimmen

9 april 2016

Adres:
Gîte d'étape Communal
Rue de la Margeride 8
Saugues

Klimmen

Vannacht een lekkere lange nacht gemaakt. Alhoewel....om een uur of drie moest ik er even uit vanwege een volle blaas. Terug in mijn sponde probeerde ik mijn slaap te hervatten. Edoch onder mij bivakkeerde een Fransman, die begon te snurken. Wat heet!!! Je hebt gradaties qua snurken: gewone planken, aanmaakhoutjes, bomen. Niets bijzonders, maar dit was een soort buitencategorie: het leek net of er een schaap ritueel geslacht werd. Uiteindelijk toch de slaap weer gevat.
Na het ontbijt bij een graad of drie gestart. Het begon direct met klimmen. Dwars door de bossen en rotspartijen. Onderweg kom je overal oude kruisen tegen. Deze worden in stand gehouden door gelovigen in dit gebied.
De uitzichten zijn adembenemend mooi.
Ook de Camino gaat met zijn tijd mee: zowel gisteren als vandaag ben ik houten toilethuisjes tegengekomen. Ziet er perfect uit!! Op strategische punten waar langs komt staan nog oude ruïnes van kloosters en kastelen. Midden in de bossen ontwaar je ineens enorme lavarotsen, die hier lijkt het, zo ineens uit de grond oprijzen.
Na de eerste rust op 599 m. Was het klimmen geblazen naar 1100 m. Als je hele kleine stapjes bergopwaarts neemt, is het wel te doen, maar het blijft zwaar!
Als je door de dorpjes (twee tot vijf huizen) loopt, zie je zoals overal in Frankrijk, dat men niet gebruikte landbouwmachines in handen geeft van Moeder Natuur. Zij weet er wel raad mee. Vandaag kwam ik een soort roltrapmachine tegen waar op elke trede het onkruid weelderig groeide. Ook heb ik weer enkele honden vriendelijk moeten toespreken. Honden verstaan Nederlands!!
Door het Margeride gebied, zoals dit gedeelte heet, loopt ook een spoorlijn. De bodem bestaat uit keiharde lava.
De lijn verbindt Parijs, Clermont, Nimes Marseille. Hoe ze dit met de toen bestaande middelen voor elkaar gekregen hebben, is onvoorstelbaar. Hij was klaar in 1875!!
Voordat ik het dorp binnenliep, heb ik een foto gemaakt van een enorm krokodil-achtig monster (als hout sculpture uiteraard). Het verhaal gaat,dat het monster vrouwen en kinderen verzwolgen heeft. Bij een bankje lag een pelgrimsstaf. Ik ben geen pelgrim, die met een stok loopt, maar misschien kon ik er iemand anders gelukkig mee maken.
Het dorp binnenlopend kwam er een Zwitser achter me aan, die zei dat het zijn stok was. Ik vroeg nog, hoe ziet ie er dan uit? Hij gaf een perfecte beschrijving!!
Bij een Tabac/bar heb ik naar een onderkomen gevraagd. Vijfhonderd meter verderop in de staat was de gîte. Voor twaalf euro heb je een onderkomen + douche!!
's Avonds bleek geen enkele pizzeria in staat om mij van een pizza te voorzien?! C'est la France, n'est pas?
Toen heb maar iets broodachtigs tot mij genomen. Helaas geen WiFi.
Morgen naar le Sauvage.
Welterusten.