Jubileum.
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
09 Juni 2016 | Angola, Quende
9 juni 2016
Adres:
Albergue de Pelegrino
Gontán
Jubileum.
Vanmorgen voordat de haan gekraaid had, stond ik al naast mijn stapelbed ( niet van Ikea). Als ontbijt twee yoghurt binnen gelepeld. Om zeven uur weg. Bewolkt. Direct fors klimmen. Voordeel: je bent direct wakker.
Na twee uur in Mondoñedo. In een bar echt ontbeten. Vervolgens de gehele dag geklommen.
Op een van de flanken van de bergen waar ik de gehele dag gelopen heb, stond er langs de weg een huis, dat zo "weggelopen" zou kunnen zijn uit de jaren zeventig. Compleet met de bewoners. Hippies van het zuiverste water. Waslijntje, tafeltje, scharrelende kippen en dat alles in een prachtig bergachtig decor. Een geweldig lokatie om een romantische film op te nemen.
Verder waren er geen plaatsen onderweg om te rusten. Bij een ommuurd kerkhof midden in het bos gerust. De deur was op slot. Alsof de bewoners een avondje zouden willen gaan stappen!
Er naast stond een knekelhuis: daar werden vroeger de gestorvenen neergelegd. Een touw aan een teen stond in verbinding met een bel. Als de bel klingelde, was opgebaarde niet dood, maar schijndood. Gelukkig is de medische wetenschap tegenwoordig wat vooruit gegaan!
Om een uur of tien begon de zon te schijnen. Kwart over twee lopen we Gontán binnen. Naar beneden kijkend staat voor het café in de zichtlijn een stopbord. Om geen bekeuring te riskeren, zijn maar eerst een pilsje gaan drinken. Daarna in een spiksplinternieuwe albergue ingeschreven.
Vandaag is het eigenlijk een bijzondere dag. Hoezo? Zit zo. Gisteren op de kop af twee maanden geleden ben ik in le-Puy-en-Veley van start gegaan. Dus mijn briefje van vandaag is zo'n beetje een jubileum uitgave. Te vieren valt, dat ik tot nu toe een hele mooie tocht heb mogen lopen. Veel gezien. Talloze mensen ontmoet. Soms terloops. Andere keren wat intensiever mee gesproken. De meeste gesprekken gaan in het Engels. Spanjaarden en Fransen spreken deze taal niet. Als je ze uitlegt, dat je ze niet begrijpt, zeggen ze nog een keer precies hetzelfde, maar dan twee keer zo hard!!?? Zoals jullie wel zullen begrijpen, het resultaat verandert niet.
Ik denk te weten (als het niet zo is, hoor ik het graag) dat na zes maanden een echofoto van de baby gemaakt wordt. Zou ook wel eens zo'n beeld van mijn voeten willen zien na zoveel kilometers wandelen. Volgens mij deze de meest onderschatte ledematen van de mens. Heb nergens last van: ben een gezegend mens!
Santiago nadert met rasse schreden. Nog 145 km. Mag nog even genieten.
Morgen naar Vilalba.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.
Adres:
Albergue de Pelegrino
Gontán
Jubileum.
Vanmorgen voordat de haan gekraaid had, stond ik al naast mijn stapelbed ( niet van Ikea). Als ontbijt twee yoghurt binnen gelepeld. Om zeven uur weg. Bewolkt. Direct fors klimmen. Voordeel: je bent direct wakker.
Na twee uur in Mondoñedo. In een bar echt ontbeten. Vervolgens de gehele dag geklommen.
Op een van de flanken van de bergen waar ik de gehele dag gelopen heb, stond er langs de weg een huis, dat zo "weggelopen" zou kunnen zijn uit de jaren zeventig. Compleet met de bewoners. Hippies van het zuiverste water. Waslijntje, tafeltje, scharrelende kippen en dat alles in een prachtig bergachtig decor. Een geweldig lokatie om een romantische film op te nemen.
Verder waren er geen plaatsen onderweg om te rusten. Bij een ommuurd kerkhof midden in het bos gerust. De deur was op slot. Alsof de bewoners een avondje zouden willen gaan stappen!
Er naast stond een knekelhuis: daar werden vroeger de gestorvenen neergelegd. Een touw aan een teen stond in verbinding met een bel. Als de bel klingelde, was opgebaarde niet dood, maar schijndood. Gelukkig is de medische wetenschap tegenwoordig wat vooruit gegaan!
Om een uur of tien begon de zon te schijnen. Kwart over twee lopen we Gontán binnen. Naar beneden kijkend staat voor het café in de zichtlijn een stopbord. Om geen bekeuring te riskeren, zijn maar eerst een pilsje gaan drinken. Daarna in een spiksplinternieuwe albergue ingeschreven.
Vandaag is het eigenlijk een bijzondere dag. Hoezo? Zit zo. Gisteren op de kop af twee maanden geleden ben ik in le-Puy-en-Veley van start gegaan. Dus mijn briefje van vandaag is zo'n beetje een jubileum uitgave. Te vieren valt, dat ik tot nu toe een hele mooie tocht heb mogen lopen. Veel gezien. Talloze mensen ontmoet. Soms terloops. Andere keren wat intensiever mee gesproken. De meeste gesprekken gaan in het Engels. Spanjaarden en Fransen spreken deze taal niet. Als je ze uitlegt, dat je ze niet begrijpt, zeggen ze nog een keer precies hetzelfde, maar dan twee keer zo hard!!?? Zoals jullie wel zullen begrijpen, het resultaat verandert niet.
Ik denk te weten (als het niet zo is, hoor ik het graag) dat na zes maanden een echofoto van de baby gemaakt wordt. Zou ook wel eens zo'n beeld van mijn voeten willen zien na zoveel kilometers wandelen. Volgens mij deze de meest onderschatte ledematen van de mens. Heb nergens last van: ben een gezegend mens!
Santiago nadert met rasse schreden. Nog 145 km. Mag nog even genieten.
Morgen naar Vilalba.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.
-
09 Juni 2016 - 18:50
Sjek:
Nou Sjek/Gerard,
Dit is pas echt een jubileum dat je waardig gevierd hebt.
Dank voor je verhalen, ik kijk er elke dag naar uit,
Hartelijke groeten,
Sjek -
09 Juni 2016 - 19:50
Jos En Marjo:
Hallo Gerrit,
Wat een geweldige belevenissen maak je mee. Het is een feestje om dat iedere dag te lezen.
Ook fijn idd dat de voeten het zo goed blijven doen. Geniet nog van het laatste stuk(je). Daarna een goede thuisreis gewenst.
Groetjes Jos en Marjo
P.s. Je hebt wel voldoende getraind voor de 4-daagse! -
09 Juni 2016 - 20:28
Corry:
Ha Gerrit,
Gefeliciteerd met je jubileum.
Die voeten van je hebben het toch maar weer geflikt.
Ook al wil ik niet weten hoe ze er uit zien.
Ik heb weer genoten van je stukje.
Heb in mezelf zitten lachen.
Nog mooie dagen, hebben wij weer mooie verhalen
in het vooruitschiet.
Groeten Corry -
09 Juni 2016 - 21:10
Roger:
Hi Gerrit. Een paar dagen geen wifi. Jij kent dat. Tussen baanmonde en Sobrado dos monxes is een heel eindje met wel een zwaar heuvelachtig parcours. Maar even over half weg in Roxica is een kleine nieuwe alberge. Kan je reserveren van uit Baamonde
Nog veel doorzeting
roger en annette
-
10 Juni 2016 - 10:19
Jeanne Been:
Hi Sjek/ voor mij blijf je Gerrit.
Ben weer helemaal bij, alles gelezen vanwaar ik gebleven was, een reeks verhalen terug, en dat waren er nogal wat, hier op het terras met een kop koffie, lachend gierend en jankend.
GEWELDIG wat een belevenis, en idd je mag jezelf gelukkig prijzen dat je gezondheid en natuurlijk je voeten ( want die moeten je dragen) het zo goed blijven doen.
Je bent ook een echte Pelgrim met in de ochtend minimaal ontbijt, in de middag een heerlijk koud biertje ( volgens mij deden de pelgrims dat niet) maar goed jij verdiend dat natuurlijk, het zoeken naar de auberge dat is al een ritueel apart hihihi wat we daar van lezen subliem.
Nog maar weinig km te gaan ( voor jouw een eitje) volgens mij ga je dit missen, weet wel zeker volgend jaar weer !!!!!!
Gerrit heb genoten van al je reisverslagen, (en diegene die nog komen gaan) de laatste etappes komen eraan, wens je ook voor die paar laatste km onweis veel wandelplezier, en ga je vast zien tijdens de vierdaagse nijmegen.
Lieve groet van Jeanne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
