Snurker.
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
26 Mei 2016 | Argentinië, Colombres
26 mei 2016
Adres:
Albergue Rural
Calle Lamadrid S/N
Colombres 33590 - Asturia
Snurker.
Na het eten gisteravond hebben we ons ten ruste gelegd in de drie-stapelbed suite. Dit om de kans op snurkers te verminderen, aangezien de andere kamer uit zeven dubbeldekkers bestond. Helaas gaan sommige theorieën niet altijd op. Alle pelgrims lagen al te bed. Fred en ik waren de laatsten. Ik lag iets eerder onder de klamme lappen, Fred iets later. Ik hoorde wel een heftige snurker in de hoek, maar viel zoals gewoonlijk direct in een diepe schoonheidsslaap.
Wat bleek 's morgens bij navraag naar Fred's gemoedstoestand qua slaapvermogen? Hij had een tijdje het gorillageluid aangehoord en had toen in duidelijk Spaans de dader er op gewezen, dat hij niet van diens rochelende oerwoudgeluiden gediend was. Het moest NU stil zijn. Er waren nog meer mensen die wilden slapen. Hetgeen de rest van de nacht geschiedde!!
Om vijf uur was onze Spanjaard al aan het "inpakken en wegwezen". Dus wij hebben hem niet meer gezien.
Op de kast in de gemeenschappelijke ruimte lag nog een mooie rieten Spaanse hoed. Fred heeft hem voor één dag geleend. Om zeven uur vertrokken. Bewolkt. Lekkere temperatuur en ...droog. Je bent alleen, want iedereen slaapt nog.
Tussen de bergen en dalen in liepen we over een prachtig aangelegde privé golfbaan. Alles mooi groen, maar dat komt door de overvloedige regen, die hier voor het gebergte naar beneden komt.
Twee uur lekker doorgelopen. De route was weer wisselend van karakter, dus prima.
Op een rotonde voor de plaats met de prachtige naam 'San Vincente de la Barquera' (klinkt iets beter dan 'Velp') stond op de rotonde een vrouw met een huishoudbezem(?!) de goot van het betreffende rondje schoon te vegen. Ik zie dat Nederland nog niet zo gauw gebeuren.
In bovengenoemde plaats hebben we bij een busstation iets gedronken. Daarna verder.
Vandaag verschillende bergjes beklommen en afgedaald. Gelukkig begon het een beetje te waaien. Nooit verkeerd.
Tussen Persués en Unquera liep Fred wat voor mij uit, want ik sta ook nog wel eens stil om te genieten en/of foto's te maken. Hij liep een metertje of tweehonderd voor mij. Opeens was hij uit mijn gezichtsveld verdwenen.... Ik ben maar doorgelopen tot de eerste de beste kroeg. Daar zaldie wel zitten. Niet dus. Hij was wat verdwaald (pijl gemist). Volgens Fred was hij wat omgelopen.
Morgen de laatste meeloopdag van Fred. Heeft dan vanaf Bilbao negen dagen gelopen en 250 km afgelegd. Knappe prestatie. Heb ook nu (net als met Ben en Ineke) erg veel gelachen, genoten en plezier gemaakt. Fred bedankt, je was een gezellige 'meeloper'!!
Bij aankomst in de eerste de beste albergue van de dorp, komen we na het inschrijven in de slaapzaal de snurker van gisteren tegen. Hij herkende Fred's stem en begon te oreren tegen Fred. Na een pittige woordenwisseling slapen we nu in een ander slaapgedeelte.
Morgen naar Llanes.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.
Adres:
Albergue Rural
Calle Lamadrid S/N
Colombres 33590 - Asturia
Snurker.
Na het eten gisteravond hebben we ons ten ruste gelegd in de drie-stapelbed suite. Dit om de kans op snurkers te verminderen, aangezien de andere kamer uit zeven dubbeldekkers bestond. Helaas gaan sommige theorieën niet altijd op. Alle pelgrims lagen al te bed. Fred en ik waren de laatsten. Ik lag iets eerder onder de klamme lappen, Fred iets later. Ik hoorde wel een heftige snurker in de hoek, maar viel zoals gewoonlijk direct in een diepe schoonheidsslaap.
Wat bleek 's morgens bij navraag naar Fred's gemoedstoestand qua slaapvermogen? Hij had een tijdje het gorillageluid aangehoord en had toen in duidelijk Spaans de dader er op gewezen, dat hij niet van diens rochelende oerwoudgeluiden gediend was. Het moest NU stil zijn. Er waren nog meer mensen die wilden slapen. Hetgeen de rest van de nacht geschiedde!!
Om vijf uur was onze Spanjaard al aan het "inpakken en wegwezen". Dus wij hebben hem niet meer gezien.
Op de kast in de gemeenschappelijke ruimte lag nog een mooie rieten Spaanse hoed. Fred heeft hem voor één dag geleend. Om zeven uur vertrokken. Bewolkt. Lekkere temperatuur en ...droog. Je bent alleen, want iedereen slaapt nog.
Tussen de bergen en dalen in liepen we over een prachtig aangelegde privé golfbaan. Alles mooi groen, maar dat komt door de overvloedige regen, die hier voor het gebergte naar beneden komt.
Twee uur lekker doorgelopen. De route was weer wisselend van karakter, dus prima.
Op een rotonde voor de plaats met de prachtige naam 'San Vincente de la Barquera' (klinkt iets beter dan 'Velp') stond op de rotonde een vrouw met een huishoudbezem(?!) de goot van het betreffende rondje schoon te vegen. Ik zie dat Nederland nog niet zo gauw gebeuren.
In bovengenoemde plaats hebben we bij een busstation iets gedronken. Daarna verder.
Vandaag verschillende bergjes beklommen en afgedaald. Gelukkig begon het een beetje te waaien. Nooit verkeerd.
Tussen Persués en Unquera liep Fred wat voor mij uit, want ik sta ook nog wel eens stil om te genieten en/of foto's te maken. Hij liep een metertje of tweehonderd voor mij. Opeens was hij uit mijn gezichtsveld verdwenen.... Ik ben maar doorgelopen tot de eerste de beste kroeg. Daar zaldie wel zitten. Niet dus. Hij was wat verdwaald (pijl gemist). Volgens Fred was hij wat omgelopen.
Morgen de laatste meeloopdag van Fred. Heeft dan vanaf Bilbao negen dagen gelopen en 250 km afgelegd. Knappe prestatie. Heb ook nu (net als met Ben en Ineke) erg veel gelachen, genoten en plezier gemaakt. Fred bedankt, je was een gezellige 'meeloper'!!
Bij aankomst in de eerste de beste albergue van de dorp, komen we na het inschrijven in de slaapzaal de snurker van gisteren tegen. Hij herkende Fred's stem en begon te oreren tegen Fred. Na een pittige woordenwisseling slapen we nu in een ander slaapgedeelte.
Morgen naar Llanes.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
