Achterstevoren.

25 mei 2016

Adres:
Albergue Peregrinos
"la Peña"
C/Los Grinos
Comillas

Achterstevoren.

Weer zittend voor een leeg wit scherm van mijn I-Pad,begin ik aan mijn dagelijkse verhaaltje. Het lijkt een beetje op een fabrieksarbeider, die elke dag bij binnenkomst in de fabriek met zijn weekkaart gaat 'klokken'. Zijn baas weet dan, dat hij die dag op de juiste tijd is gearriveerd en aan het einde van de werktijd bij het verlaten van het pand wederom zijn kaartje in de machine stopt om aan te geven, hoe lang hij arbeid verricht heeft.
Deze inleiding geeft gelukkig mijn dagritme op geen enkele manier weer. Wat een geluksvogel.
Vanochtend gewekt door mijn biologische klok. Het dan nog donker. Zelfs Fred weet ondertussen niet beter. Inpakken, etc. Het eten bestond deze morgen uit voorgebakken zoete croissants.Fred een vruchtensapje en ik een Cola om het gekauwde deeg weg te spoelen. Dit deden we zittend op onze veranda en kijkend naar de nog steeds aanwezige maan. Dit alles om kwart voor zeven.
Om zeven uur vertrokken. Heerlijk fris en toch zonnig wandelweer.
Na ongeveer een uur lopen, komen we een lieftallig Zuid-Koreaans meisje tegen, dat zich zeer moeizaam voortbeweegt. We staan aan het begin van een afdaling. Ze heeft een dag gerust en is nu weer op weg. Maar ervaarde nu zoveel last van haar knieën, dat ze achterwaarts naar beneden ging?! In dit gebeid is het dan onmogelijk om te lopen. We hadden wel medelijden met haar. Maar zelfs met onze wandelervaring kon we haar niet helpen. Ze heeft te grote stappen bergafwaarts genomen en dan is het duidelijk: grote stappen, gauw thuis. Dus eigenlijk was hier maar één diagnose te stellen: stoppen.
Waarschijnlijk zoals zoveel mensen, beginnen ze aan de tocht zonder enig idee te hebben, wat ze te wachten staat.
De tocht was vandaag prachtig. Langs de kust en door prachtige dorpjes.
Op weg naar Cigüenza liepen we op een verharde weg waar honderdduizendenpunten in het asfalt zaten. Je hebt tijd genoeg om de 'raderen te laten draaien', zodat ik tot de volgende conclusie kwam: 's zomers smelt de bovenlaag door de hitte en vele wandelaars lopen met veredelde skistokken en prikken zo de gaatjes in de weg.
In Cigüenza wilden we aan de schaduwzijde van de kerk even rusten. Ik liep een paar meter verder en zag om de hoek een prachtige gedekte tafel staan met koffie, fruit, drank etc. Dus toen we hier het hoekje omgingen, zaten we deze keer goed. Ons prima gelaafd: twee koffie en om mee te nemen een appel en een banaan. De rekening: €8,00. Dus ook voor het fruit twee euro per stuk betaald! Er hing alleen een bord met de te kopen spullen. Geen bedrag er achter. Slimme Spanjaard! Hier kom ik nooit meer terug.
Al lopend zei ik tegen Fred, dat het wel geweldig was om onder de Spaanse zon te lopen. Een rare uitdrukking, want vandaag heeft de Nederlandse zon geloof ik niet of nauwelijks geschenen.
In het dorpje met de prachtige naam 'la Iglesia' zaten we naast een multi-functioneel kerkgebouw. Behalve de klokken waren er aan de vier kanten van de toren ook luidsprekers gemonteerd. Een soort 'KatoMoskerk'.
Om half twee bij de albergue. Dit is een oude gevangenis uit 1879, die bestond uit twee cellen en een rechtszaaltje. Wachten in de zon tot drie uur. We waren in de veronderstelling, dat we vanavond voetballen konden kijken, maar dat is pas aanstaande zaterdag.
Om acht uur kunnen we pas eten. Daarna slapen.
Doel voor morgen moeten we nog even bespreken.
Welterusten
Pelgrim Sjek.