"We zijn er bijna, maar...."

10 mei 2016

Adres:

Gîte d'étape Izarrak
Ferm Gaineko Etxea
Ostabat-Asme

"We zijn er bijna, maar....."

Als enige vanmorgen de wekker om zes uur af laten lopen. Het officiële ontbijt was pas om zeven uur. Wij wilden om een uur of zeven vertrekken, zodat we deze ochtend ritueel maar met z'n tweeën ondergaan hebben. Het stokbrood arriveerde pas om tien voor zeven. Er was echter genoeg ander voedsel,dat we konden eten. We hebben wel een stokbrood voor onderweg meegenomen. De tocht van vandaag kenmerkte zich weer door bergen en dalen. Het weer was 's morgens lekker bewolkt. Tegen de middag kwam de grote warme lamp er toch door. Dan is het goed warm. En zoals gebruikelijk was er onderweg niets te krijgen!
Na twee uur beweging op wat boomstammen bij een boerderij wat gegeten. Het landschap verandert. De wijnranken en landbouwvelden maken plaats voor weidegronden. Op de achtergrond duiken elke keer weer de machtige Pyreneeën op.
Bij een driesprong richting Ostabat konden we kiezen voor rechts 10,9 of links 8,8 km. Er stond bejaarde vrouw bij het bord, die vertelde dat ze boerin was geweest. De trots spatte er van af. Op haar vraag waar ik vandaan kwam, vertelde ze, dat ze ook in Rotterdam geweest was. Met verbazing deelde nog mede, dat alles plat was en mannen in hun nette pak op de fiets zaten!!
De keuze van de afstand was natuurlijk 8,8. Er zaten denk ik meer klimmetjes in dan de 10,9 afstand.
Het laatste stuk voor Ostabat kwam mij zeer bekend voor. In 2012 heb daar ook gelopen. Nu weer bij de ingang van plaats bij dezelfde kroeg een pilsje gedronken en daarna op weg naar de dezelfde gîte, die kilometer buiten het dorp ligt.
Later in de middag nog weer terug gelopen naar de kroeg om nog een spierversterkertje te nemen en nog wat inkopen te doen. Zat er een echtpaar uit Almelóó. Waren 1 maart vertrokken en liepen de Camino Francée. Heerlijk zitten kletsen in het dialect. Prachtig stel.
Als het goed is, zingt de eigenaar vanavond tijdens het eten weer Baskische volks-en strijdliederen. Een mooie happening om weer mee te mogen maken. Dit was inderdaad weer het geval. Het was weer ouderwets. Vol vuur en overtuiging!! Dit maak je alleen mee in Baskenland!!
Tenslotte hebben met z'n allen op de melodie van André Hazes: 'We houden van Oranje', de Baskische versie ervan gezongen. Compleet met inhaken!
Zitten nu buiten met een Nederlandse, uit Brussel, na te 'tablen'.
Zo dadelijk lekker slapen. Morgen de laatste etappe naar St.Jean.
Trusten,
Pelgrim Sjek.