Napoleon

12 april 2016

Adres:
Gîte le Sorbier
Rue Principale
48260
Nasbinals

Napoleon

Alweer de vijfde wandeldag. Aan het eind van de dag hebben we 115 km gelopen. Vanochtend het ontbijt in de gîte maar overgeslagen. Dat heeft een praktische reden. Ten eerste is het de naam 'ontbijt' onwaardig. Ten tweede is het te weinig en ten derde te duur. Voor een pelgrim is het volgende de meest praktische oplossing: koop bij de plaatselijke bakker een baquette, eventueel een lekker koek. Samen met de bij de buurtsuper gekochte appel en bananen kom je de dag prima door.
Boven dit stukje staat het adres. Logisch toch? Maar niet hier in Nasbinales. Ben de straat afgelopen en zag geen naambord van de straat en op de gevels van de huizen was geen nummer te bekennen. Wat heeft onze Franse dictator Napoleon ons niet door de strot gedouwd met z'n straat- en familienamen en zijn huisnummers!! Wees eerlijk: welke gek zegt bij de Burgelijke Stand: schrijf maar op "Modderkolk". Ze hadden'm gelijk in het kot moeten gooien!!
Navraag bij de herbergier leverde het volgende antwoord op: de post komt centraal binnen en de postbode weet waar een ieder woont. Ik heb maar niet gevraagd, wat er gebeurt als brievenbesteller komt te overlijden.
Vanmorgen toch weer café au lait geprobeerd, maar nu was de melk ook heet. We vertrokken met prachtig weer. Prima temperatuur om de wandelen: 9 graden met een zacht windje.
Landschap weer klimmend en dalend. In het eerste dorp waar we binnenliepen stond op het marktplein de Franse SRV. Een veel voorkomende aanblik op het Franse platteland. Marcin heeft wat Franse kaas ingeslagen. Bij een kroeg die te koop stond; met aan de gevel het wereldberoemde Heineken logo "Heineken - bière de prestige".
Binnen zag de inboedel er droevig uit. Gebruikte glazen op de bar, volle asbak(?), stoelen naast, onder en op de tafel. Kortom troosteloos. Aan de muur een plank met trofeeën van de plaatselijke voetbalclub met de laatst genoteerde uitslagen. Of tie ooit verkocht zal worden?
Op een kruising van drie wegen stond kapelletje met prachtige beelden. In le Pays-Bas was tie allang leeggeroofd.
In sommige weilanden liggen komplete cabines van vrachtwagens(?)
Het laatste gedeelte van de route was erg drassig. Meestal als je al lopend een waterig opstakel tegenkomt, weet je hoe je die moet tackelen. Maar deze leek een beetje op de Schelfzee. Welke gebaren ik ook maakte, er gebeurde niets. Dus rugzak af en via een sluiproute weer op het juiste pad komen.
Bij een rustieke uitspanning nog iets gegeten. Om half vier zijn we via vele keienpaden aangekomen op bovenstaande bestemming. Lekker douchen, pilsje drinken, eten en op tijd onder de wol.
Gelukkig wel internet.
Slaapse en tot morgen.
Uw Gerrit vanuit Frankrijk.