Geen eten en Charly
Door: Gerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
10 Juni 2012 | Frankrijk, Fontet
Vrijdag 8 juni 2012 / Gratade (gemeente Fraisse) _ Port-Sainte-Foy
Adres:
Pelgrimsonderdak bij particulieren "Voie de Vézelay"
M.Henry de la Moynerie
L'Élisée, Rue Elisée 37
33220 - Port-Sainte-Foy
Gisteravond heeft iedereen zijn was in kunnen leveren en alles is nu schoon, dankzij de wasmachine. Droogtrommels kennen ze hier op het platteland niet. Alles werd op een lijn onder een afdak gespannen en was de volgende dag droog.
Na het ontbijt bracht de eigenaresse ons weer terug bij de kerk in Fraisse, waar ze ons gisteren had opgehaald.
Het was lekker weer. Het probleem van deze dag was, dat we geen eten voor onderweg hadden. Wat de voedselvoorziening betreft, is het platteland van Frankrijk een onderontwikkeld gebied. Op ons traject vandaag van 18 km. kon je nergens iets kopen. Er was geen winkel te bekennen.
Bij de rust in Montaucon zaten we op de bank bij de kerk en hadden alles wat je kunt eten bij elkaar gelegd: chocolade, Bounty, kaas en een Mars, meer hadden we niet.
Er kwam een auto aanrijden en de chauffeur wees ons op een punt in het dorp waar we vers water konden tappen. Op onze vraag of er een bakker was, antwoordde hij, dat die een kilometer of drie (voor ons de verkeerde kant) op was.
Even later kwam hij (het bleek (alweer?!) de burgemeester van het dorp te zijn) terug met een stokbrood. Er was er nog één in de winkel. Mooi moment weer! Een kaars voor deze man.
Het is nog steeds klimmen geblazen in de Dordogne.
Bij de tweede rust hebben de baguette aan de rand van een wijnveld heerlijk opgepeuzeld.
De gîte waar we nu zitten, is een ruimte naast een huis. De deur was open. Wat een vertrouwen straalt dit uit naar de pelgrims!! Ben en Ineke slapen in het grote huis en wij met z'n drieën in de gïte.
De eigenaresse kookt vanavond voor 10 euro een maaltijd.
Zo dadelijk gaan we nog naar de Carrefour om wat inkopen te doen.
Na de inkopen kregen we soort Hollandse maaltijd: vooraf een salade, echte Bordeaux en stokbrood; cordon bleu en gebakken aardappels met mayo.
Daarna kwam Charly ( een 73e jarige krasse knar) binnen; de vriend van de eigenaresse. Een Fransman avant la lettre. Had o.a. in 1992 met elf man de Atlantische Oceaan over geroeid. Hij had er één dag langer over gedaan dan Columbus in 1492.
Hij heeft met een aantal vrienden een wijngaard en op zijn uitnodiging gaan we eind september, begin oktober een dag plukken en de festiviteiten daarop volgend meemaken.
Op een bord langs de route stond dat het nog 1075 km. naar Santiago was.
De afstand tot de Spaanse grens is vanaf onze huidige plaats nog 300 km.
Er komt wat de afstand betreft een beetje schot in de zaak.
Verder gaat alles naar wens. Ik voel me goed. Heb geen problemen met lopen.
Je moet echter niet te ver vooruit kijken, want er kan altijd iets gebeuren.
Hoe zit het eigenlijk met de "Oranjegekte" in Nederland?
Worden 'we' Europees Kampioen?
Weer geen wifi.
Voor nu welterusten.
Adres:
Pelgrimsonderdak bij particulieren "Voie de Vézelay"
M.Henry de la Moynerie
L'Élisée, Rue Elisée 37
33220 - Port-Sainte-Foy
Gisteravond heeft iedereen zijn was in kunnen leveren en alles is nu schoon, dankzij de wasmachine. Droogtrommels kennen ze hier op het platteland niet. Alles werd op een lijn onder een afdak gespannen en was de volgende dag droog.
Na het ontbijt bracht de eigenaresse ons weer terug bij de kerk in Fraisse, waar ze ons gisteren had opgehaald.
Het was lekker weer. Het probleem van deze dag was, dat we geen eten voor onderweg hadden. Wat de voedselvoorziening betreft, is het platteland van Frankrijk een onderontwikkeld gebied. Op ons traject vandaag van 18 km. kon je nergens iets kopen. Er was geen winkel te bekennen.
Bij de rust in Montaucon zaten we op de bank bij de kerk en hadden alles wat je kunt eten bij elkaar gelegd: chocolade, Bounty, kaas en een Mars, meer hadden we niet.
Er kwam een auto aanrijden en de chauffeur wees ons op een punt in het dorp waar we vers water konden tappen. Op onze vraag of er een bakker was, antwoordde hij, dat die een kilometer of drie (voor ons de verkeerde kant) op was.
Even later kwam hij (het bleek (alweer?!) de burgemeester van het dorp te zijn) terug met een stokbrood. Er was er nog één in de winkel. Mooi moment weer! Een kaars voor deze man.
Het is nog steeds klimmen geblazen in de Dordogne.
Bij de tweede rust hebben de baguette aan de rand van een wijnveld heerlijk opgepeuzeld.
De gîte waar we nu zitten, is een ruimte naast een huis. De deur was open. Wat een vertrouwen straalt dit uit naar de pelgrims!! Ben en Ineke slapen in het grote huis en wij met z'n drieën in de gïte.
De eigenaresse kookt vanavond voor 10 euro een maaltijd.
Zo dadelijk gaan we nog naar de Carrefour om wat inkopen te doen.
Na de inkopen kregen we soort Hollandse maaltijd: vooraf een salade, echte Bordeaux en stokbrood; cordon bleu en gebakken aardappels met mayo.
Daarna kwam Charly ( een 73e jarige krasse knar) binnen; de vriend van de eigenaresse. Een Fransman avant la lettre. Had o.a. in 1992 met elf man de Atlantische Oceaan over geroeid. Hij had er één dag langer over gedaan dan Columbus in 1492.
Hij heeft met een aantal vrienden een wijngaard en op zijn uitnodiging gaan we eind september, begin oktober een dag plukken en de festiviteiten daarop volgend meemaken.
Op een bord langs de route stond dat het nog 1075 km. naar Santiago was.
De afstand tot de Spaanse grens is vanaf onze huidige plaats nog 300 km.
Er komt wat de afstand betreft een beetje schot in de zaak.
Verder gaat alles naar wens. Ik voel me goed. Heb geen problemen met lopen.
Je moet echter niet te ver vooruit kijken, want er kan altijd iets gebeuren.
Hoe zit het eigenlijk met de "Oranjegekte" in Nederland?
Worden 'we' Europees Kampioen?
Weer geen wifi.
Voor nu welterusten.
-
11 Juni 2012 - 14:20
Kees En Jeanne Been:
Hallo Gerrit,
Oeps dat lijkt me zwaar, "geen eten" echt een pelgrim, afzien, maar een geweldige doorbijter ben je, toppie, we hebben zoveel bewondering voor je, maar goed dat wist je al hhaaa.
Heerlijk die verhalen, het is iedere dag kijken, hu geen bericht van Gerrit, maar ja als je in het niemands land loopt te wandelen, kun je natuurlijk ook niet al te veel luxe verwachten.
Maar met veel belangstelling lezen wij je verhalen, voor nu weer heel veel succes, op naar de spaanse grens (250km).
Wij hebben ook even bij het moment stil gestaan, dat het voor jou een jaar geleden was, dat je onder het mes ging, en nu dit kunnen doen, bewonderenswaardig. heel heel veel wandel plezier.
groet van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
