Nog steeds in de Dordogne.

Woensdag 6 juni 2012 / Saint-Astier _ Mussidan

Adres:
Gemeente onderdak voor pelgrims
Place Victor Hugo 8
24400 -Mussidan

Vandaag een bijzondere dag: vorig jaar om deze tijd lag ik in Nieuwegein in afwachting van mijn hartoperatie. Nu, een jaar later mag ik hier, op een kilometer of achttienhonderd van huis, richting Compostela lopen. Met dank aan de medische wereld, die deze operatie mogelijk maakte. Iedereen denkt bij de mededeling: 'weet je dat die ..........heeft?', altijd dat het bij een ander gebeurt. Ik weet ondertussen beter en ik loop daarom voor de Hartstichting. Zie de site.
Vanmorgen, na een zeer goede nachtrust, de luiken voor de buitendeur geopend en jawel: het regende.
Voor het ontbijt hebben we alles elkaar gelegd, zodat we iets in onze maag hadden. Bij de start werd het droog. De rest van de dag was het zwaar bewolkt, echter aan het eind van de middag brak de zon door. Het was een graadje of vijfentwintig. St. Jacques was vandaag op zijn post!
We hebben vandaag weer veel geklommen. Via de nieuwe prachtige route door de bossen was het weer genieten.
De tocht moesten we qua tijd een beetje indelen, want 15.30 uur was de deadline bij de gemeente-gîte. De eerste rust was kort. De tweede iets langer: dan genieten we van de lunch. Brood hadden we niet. Echter, zoals ik al vermeldde: St. Jacques was op zijn post! Wat gebeurt er: in de gehuchten waar geen boulanger is, rijdt een busje rond. Deze stond net stil bij een huis en hebben een echt heerlijk vers Frans brood gescoord, samen met wat croissants en koeken.
Bij een soort directiekeet die midden in het bos stond opgesteld, hebben we uitgebreid gegeten. En dat gebeurt, zoals al zoveel ontelbare keren, op plekjes waar je als vakantieganger nooit komt!
Wat we deze route ook veel tegenkwamen langs de kant van de bospaden waren wilde aardbeien. Ze smaakten heerlijk!
Na de tweede rust kwamen door het één na laatste dorp. Bij het passeren van een winkel, waarvan de deur open stond, kwam de eigenaresse naar buiten en vroeg of nog vers koud water wilden! Ook voor haar steken we een kaars op!!
Vlak voor de slaapplaats kwamen Julia tegen. Ik sprak haar aan en ze was een beetje ten einde raad, want ze moest 3 km terug naar een camping. Ze was 18 jaar en kwam uit Den Haag; gestopt met haar studie en in Périgueux gestart op weg naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Omdat ze geen credential had, mocht ze officieel niet in de pelgrimgîte slapen. De ambtenares van de gemeente kneep echter een oogje dicht.
's Avonds hebben voor13 euro een pelgrimsmaaltijd gegeten in een restaurant inclusief de traditionele wijn.
We sliepen totaal met z'n zessen in één kamer: 3 stapelbedden en op twee matjes op de grond.
De tocht van morgen is 34 km. Dat is te lang. Ondanks veel zoeken naar slaapplaatsen in de Franse gele Gids, kregen we steeds nul op het request. In de gîte hing een lijst met slaaponderkomens. Halverwege de tocht van morgen was er ééntje!! Normaal was de prijs 20 euro, maar Roger heeft er vijf euro p.p. afgepingeld!
Dus morgen een "wandeletappe" van 17 km. We staan iets later op.
Nog 330 km en dan zijn we Saint-Jean-Pied-de-Port. Dan begint de Spaanse Camino.
Vrijdag a.s. zitten we in Sainte-Foy-la-Grande. Zaterdag hopen we in Saint-Ferme het Nederlands Elftal zijn eerste wedstrijd tegen Denemarken te kunnen bekijken. Ik vind het jammer, dat het bekijken ervan niet kan plaats vinden in de kantine van TVP. Maar je kunt in dit aardse leven niet alles hebben.
Voor nu lekker slapen en gezond weer op.