Motregen.
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
14 Juni 2016 | Portugal, Arcã
14 juni 2016
Adres:
Albergue Creceiro de Predouzo
Avde de la Iglesia 7
C.P. 15821 - Pedrouzo
Motregen.
Na het ochtend appèl vertrokken we onder zeer dreigende weersomstandigheden. Zeer zwaar bewolkt. Ik beweerde aan de rest nog, dat het maar hele kleine druppeltjes zouden worden. Dat klopte natuurlijk ook, want het was motregen. Deze heeft ons de gehele morgen (zo kort was de etap, 20km) parten gespeeld. Met als apotheose voor Pedrouzo een stortbui. De wandeling was op zich prachtig. Echter als het regent, heb je daar niet zo veel oog voor.
Bij mijn start vanmorgen had ik wel een beetje een gevoel van: de Norte is nu klaar, punt. Moest mezelf mentaal een beetje oppompen om deze laatste twee stukkies ook nog maar even te doen. Als je de bâton, stick of stok wat steviger vasthoudt, lukt dit wonderbaarlijk! Na een half uur was ik weer bij de les. Nu lijkt het net op vroeger. De dag voor dat je jarig was. Spannend. Welke cadeaus? Nu dus voor mij de vierde keer naar Santiago. Maar nog steeds opwindend mooi!
Twee keer gerust. Bij de tweede langs de AC-934 in een bar waar binnen alles letterlijk is beschreven: muren, stoelen, tafels, ramen en plafond. Het laatste is ook helemaal aan het oog onttrokken door een paar honderd verschillende t-shirts die er hangen.
De weersvoorspelling voor morgen is niet echt bemoedigend. Regen. Maar wie weet?
Op 22 april 2015 sliep ik ook in bovenstaande albergue met de Santiago groep: Marjolein, Lisette, Carlijn, Ben, Joke en Jacqueline. De enige herberg in Galicië waar je sluimerend wakker wordt.
Dus morgen Santiago. Weer vroeg op pad. Zo lang mogelijk genieten.
Milena is vandaag verder gelopen i.v.m. vliegticket. Voor Dan is het morgen ook de laatste dag. Hij vliegt naar zijn gezin in Engeland voor een korte vakantie. Mateusz en ik gaan donderdag nog een kleine honderd kilometer verder naar Finisterre en Muxia. Een cooling down zullen we maar zeggen.
Tenslotte nog even het volgende: door heel Spanje worden vanuit de afgelegen gebieden de kinderen elke dag opgehaald en thuisgebracht door bussen en busjes. Als dit in een relatief arm land als Spanje mogelijk is, is het onbegrijpelijk, dat in een zeer rijk land als Nederland bezuinigd wordt op vervoer voor kinderen naar het speciale onderwijs.
Wilde ik toch even gezegd hebben.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.
Adres:
Albergue Creceiro de Predouzo
Avde de la Iglesia 7
C.P. 15821 - Pedrouzo
Motregen.
Na het ochtend appèl vertrokken we onder zeer dreigende weersomstandigheden. Zeer zwaar bewolkt. Ik beweerde aan de rest nog, dat het maar hele kleine druppeltjes zouden worden. Dat klopte natuurlijk ook, want het was motregen. Deze heeft ons de gehele morgen (zo kort was de etap, 20km) parten gespeeld. Met als apotheose voor Pedrouzo een stortbui. De wandeling was op zich prachtig. Echter als het regent, heb je daar niet zo veel oog voor.
Bij mijn start vanmorgen had ik wel een beetje een gevoel van: de Norte is nu klaar, punt. Moest mezelf mentaal een beetje oppompen om deze laatste twee stukkies ook nog maar even te doen. Als je de bâton, stick of stok wat steviger vasthoudt, lukt dit wonderbaarlijk! Na een half uur was ik weer bij de les. Nu lijkt het net op vroeger. De dag voor dat je jarig was. Spannend. Welke cadeaus? Nu dus voor mij de vierde keer naar Santiago. Maar nog steeds opwindend mooi!
Twee keer gerust. Bij de tweede langs de AC-934 in een bar waar binnen alles letterlijk is beschreven: muren, stoelen, tafels, ramen en plafond. Het laatste is ook helemaal aan het oog onttrokken door een paar honderd verschillende t-shirts die er hangen.
De weersvoorspelling voor morgen is niet echt bemoedigend. Regen. Maar wie weet?
Op 22 april 2015 sliep ik ook in bovenstaande albergue met de Santiago groep: Marjolein, Lisette, Carlijn, Ben, Joke en Jacqueline. De enige herberg in Galicië waar je sluimerend wakker wordt.
Dus morgen Santiago. Weer vroeg op pad. Zo lang mogelijk genieten.
Milena is vandaag verder gelopen i.v.m. vliegticket. Voor Dan is het morgen ook de laatste dag. Hij vliegt naar zijn gezin in Engeland voor een korte vakantie. Mateusz en ik gaan donderdag nog een kleine honderd kilometer verder naar Finisterre en Muxia. Een cooling down zullen we maar zeggen.
Tenslotte nog even het volgende: door heel Spanje worden vanuit de afgelegen gebieden de kinderen elke dag opgehaald en thuisgebracht door bussen en busjes. Als dit in een relatief arm land als Spanje mogelijk is, is het onbegrijpelijk, dat in een zeer rijk land als Nederland bezuinigd wordt op vervoer voor kinderen naar het speciale onderwijs.
Wilde ik toch even gezegd hebben.
Welterusten.
Pelgrim Sjek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
