Tomaat.

6 mei 2018

Hostal Juan Porro
Avda. Juan de Avalos s/N
06893 San Pedro de Mérida (Badajoz)

Tomaat.

Het inkopen van gisteravond is op een drama uitgelopen. Alle winkels waren ook na de siësta potdicht?! Dus in het restaurant waar we gegeten hebben twee bocadilla's voor vandaag geregeld.
Reveille om half zeven. Broodje gegeten met water. Nu weet ik wat de uitdrukking 'op water en brood' (letterlijk) inhoudt.
Half acht over de oude Romaanse brug in noordelijke richting vertrokken. Na klein uurtje (we hadden het van te voren nog besproken!!) een metertje of zevenhonderd naar de verkeerde plaats (Santa Amalia) op de route gelopen.
Dus weer terug richting Torrefresneda. Daar troffen op het terras van de plaatselijke bar Magdalena uit Wageningen. We hadden haar al een paar dagen eerder in La Haba ontmoet. Ze had een bandage om haar knie, omdat ze gevallen was. Liep samen met een Engelsman. Hadden haar de tip gegeven om een paar dagen rust te nemen. We geven talloze waardevolle tips aan andere pelgrims!!
De verpakking om haar knie was weg: ze had de bagage met een taxi vooruit gebracht. Was weer taxigewijs teruggegaan en liep nu 'gewichtloos' verder.
Onderweg waren we vierkante piepschuim bakken met kleine vakverdelingen tegengekomen. Op de landerijen lagen er vele stapels. In de streek zagen we vele hectares met kleine tomaten planten. Dus één en één is twee. Maar kon dit automatisch geplant worden??
Na bovenstaande rust kregen we na tien minuten antwoord: achter op een stellage van een tractor drukten mannen de kleine plantjes handmatig in een ronddraaiend plateau. De jonge aanplant verdween via een gleuf naar beneden om in de aarde gezet te worden.Twee schuin geplaatste wielen maakten de geul weer dicht. Tegelijkertijd werd een plastic slang voorzien van kleine gaatjes meegelegd voor de irrigatie. Het regent hier niet of niet veel. Warmte in overvloed.
Vlak voor onze slaapdorp zagen we in een paars veld (we dachten aan lavendel) tientallen stieren met vervaarlijke hoorns lopen. Zonder dat ze het wisten, liepen ze zich vol te vreten om over een bepaalde tijd tegen het puntige zwaard van een toreador te lopen op weg naar de eeuwige jachtvelden. In een notendop het leven van een Spaanse stier.
Om drie uur in het dorp aangekomen en naar de albergue municipal gegaan. Gesloten. De buurman vertelde, dat we de burgemeester moesten bellen. Veel kans gaf hij ons niet. De beste man was ziekelijk en sliep 's zondags.
We zitten nu in een chauffeurs hostel.
Morgen naar Mérida. Op de camping.
Trusten van Fred en Gerrit.