Kasteeldag en vierde etappe.

22 en 23 april.

Hildalgo
Ctra. Córdoba
Alcaudete

Kasteeldag en de vierde etappe.

De rustdag was voor mij een welkome afwisseling van mijn wandelritme. Het wandelgebied in Spanje is van een totaal andere landschappelijke samenstelling dan in Hollanda, het is de gehele dag: bergie op en bergie af. Bedenk daarbij ons zonnetje en je hebt een scenario waarin Fred en ik wandelen. Dat klimmen en dalen gaat Fred ongelooflijk goed af. Zaterdag had ik, zoals wielrenners dat noemen: pap in de benen. De grip op de algehele wandel situatie had ik volkomen verloren. Een leerzaam moment, het was me namelijk nog nooit overkomen.
Daarom op de zondag maar van de nood een deugd gemaakt. Hiervan hebben we absoluut geen spijt gehad.
We moesten (maar dat zal de aandachtige lezer ondertussen wel begrepen hebben) klimmen om het prachtige fort "La Mota" te bereiken. Omdat wij wel voor pensionado's werden aangezien, kregen we 50% korting: € 3,- pp.
Als je van beneden kijkt lijkt het net een kasteel in de categorie Biljoen/Rozendaal. Als je eenmaal boven bent, vallen de schellen van je ogen.
Op de bergtop is er vanaf de achtste eeuw door de Moren een nederzetting gesticht. Een ieder kent het liedje: zeg ken jij de Muzelman. Nou, hij kwam echt niet uit Scheveningen!!!
Het is een compleet dorp gelegen tussen twee verdedigings muren. Volkomen selfsupporting. Onze christenbroeders hebben later de 'zwarte pieten' verjaagd. Zelfs heeft later Napoleon in de Granada de 'Al Hambra' met de grond gelijk willen maken. Is hem gelukkig niet gelukt!
Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar hier laat ik bij.

Verder met de wandelrealitiet van vandaag. Om acht uur reveille. Proviand ingeslagen, want de inkoop mogelijkheden zijn onderweg zeer beperkt.
De temperatuur was heerlijk. Bewolkte lucht waaruit we twee kleine buitjes mochten verwelkomen. De gehele dag hebben tussen de olijfvelden gelopen. Lange slingerende paden en vele lange rechte stukken. Voor degenen onder de lezers die een keer in een dergelijke mentale situatie willen wandelen; ze zijn er in Spanje in overvloed!!
Op de helft van de route op een muurtje wat gegeten en gedronken. Na de rust kwamen we na een half uurtje doorgang onder de snelweg tegen. In Velp en omstreken is dat 'no problem'. In Espagna is het een bergstroom met prachtig geplaveide rotsblokken en verschillen hoogteverschillen. Met een rugzak van 12 kg. Is dat best een leuke uitdaging!
Vervolgens was het weer: de lanen op en de paden in. In Alcaudete aangekomen was het nog een kilometer lopen, voordat we een welverdiend pilsje konden nuttigen. Op de uitdraai,die Fred gemaakt had, vonden we een pelgrimsadres. Na weer een kilometer lopen, kwamen we bij het onderkomen. Het was een Engelsman, die ons vertelde, dat hij ons over drie dagen van harte welkom kon heten. Wij vertelden hem, dat dat een beetje te laat was. We vroegen of we in zijn huis ons luchtbedje op mochten blazen. Was onmogelijk. Was nog te veel rommel. Ruim die rotzooi dan op!!!
Kregen nog wel een kaartje met een adres van een ander pelgrimsonderkomen.
Op bovenstaand adres kunt u ons vanavond nog bezoeken. Bel even u als plannen hebt.
Groetjes Fred en Gerrit.