Hoed en stok
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
19 April 2018 | Spanje, El Albaicín
18 april 2018
Camping & Hotel
Sierra Nevada
Hoed en stok
's Morgens wakker worden in je eigen sponde en wetende,dat je 's avond in Granada op de camping slaapt, is een vreemde gedachte. Vroeger deden mensen er maanden over om zo'n afstand af te leggen.
Maar goed, onze Camino is begonnen. Hans en Mirjam hebben ons naar het vliegveld van de lichtstad gebracht.
Het betreden en het daarna inchecken op de huidige vliegvelden is volkomen nieuwe ervaring. Je moet namelijk zelf je boardingkaart uit de computer zien te krijgen. Het deze twee pensionado's gelukt!!!
Evenwel: ik had mijn "de uit Frankrijk van een lieve boer geleende wandelstok" bij me. Uit de printer rolde de sticker voor mijn rugzak. En daar stond ik dan met mijn wandelstok. Het binnenmarcheren van een vliegtuig met zo'n slagwapen zag ik nog niet zo snel op mijn netvlies verschijnen.
Dus maar eens bij de security geïnformeerd of deze gang van zaken wel door de scan konden? Het antwoord was bevestigend. En inderdaad de persoonlijke spullen plus mijn steun werden geen stokbreed in de weg gelegd.
Bij het vliegtuig aangekomen nog maar even bij de steward gevraagd. Dit hattie nog nooit meegemaakt. Oplossing : leg em maar in het bagagerek!!! Aldus geschiedde.
De vliegtocht verliep zonder problemen: geen turbulentie en/of luchtzakken.
Bij het uitstappen gebeurde er iets wat ik eigenlijk in mijn onderbewustzijn al aan had zien komen: het toestel stond nauwelijks stil of een ouder echtpaar stond als eerste snel op een opende de klep van de handbagage en haalde daar hun truien(?!) uit. Bij de tweede trui kwam mijn stok ook mee!!
Ze schrokken zich wild en hadden, net als de purser, zoiets nog nooit meegemaakt.
Met een luxe Alsa plusbus zijn we in ruim twee uur naar Granada gereden. Na het inschrijven kwam de balie juffrouw achter ons aan om Fred zijn hoed na te brengen. (Gebeurt hem anders nooit!)
We slapen nu in het camping hotel waar op de kamer er maar één lamp brandt en één stopcontact stroom levert.
Morgen gaan we nog een gastankje en een lichtgewicht pannetje bij de Decathlon halen.
Daarna de eerste etappe. Trusten.
Sjek.
Camping & Hotel
Sierra Nevada
Hoed en stok
's Morgens wakker worden in je eigen sponde en wetende,dat je 's avond in Granada op de camping slaapt, is een vreemde gedachte. Vroeger deden mensen er maanden over om zo'n afstand af te leggen.
Maar goed, onze Camino is begonnen. Hans en Mirjam hebben ons naar het vliegveld van de lichtstad gebracht.
Het betreden en het daarna inchecken op de huidige vliegvelden is volkomen nieuwe ervaring. Je moet namelijk zelf je boardingkaart uit de computer zien te krijgen. Het deze twee pensionado's gelukt!!!
Evenwel: ik had mijn "de uit Frankrijk van een lieve boer geleende wandelstok" bij me. Uit de printer rolde de sticker voor mijn rugzak. En daar stond ik dan met mijn wandelstok. Het binnenmarcheren van een vliegtuig met zo'n slagwapen zag ik nog niet zo snel op mijn netvlies verschijnen.
Dus maar eens bij de security geïnformeerd of deze gang van zaken wel door de scan konden? Het antwoord was bevestigend. En inderdaad de persoonlijke spullen plus mijn steun werden geen stokbreed in de weg gelegd.
Bij het vliegtuig aangekomen nog maar even bij de steward gevraagd. Dit hattie nog nooit meegemaakt. Oplossing : leg em maar in het bagagerek!!! Aldus geschiedde.
De vliegtocht verliep zonder problemen: geen turbulentie en/of luchtzakken.
Bij het uitstappen gebeurde er iets wat ik eigenlijk in mijn onderbewustzijn al aan had zien komen: het toestel stond nauwelijks stil of een ouder echtpaar stond als eerste snel op een opende de klep van de handbagage en haalde daar hun truien(?!) uit. Bij de tweede trui kwam mijn stok ook mee!!
Ze schrokken zich wild en hadden, net als de purser, zoiets nog nooit meegemaakt.
Met een luxe Alsa plusbus zijn we in ruim twee uur naar Granada gereden. Na het inschrijven kwam de balie juffrouw achter ons aan om Fred zijn hoed na te brengen. (Gebeurt hem anders nooit!)
We slapen nu in het camping hotel waar op de kamer er maar één lamp brandt en één stopcontact stroom levert.
Morgen gaan we nog een gastankje en een lichtgewicht pannetje bij de Decathlon halen.
Daarna de eerste etappe. Trusten.
Sjek.
-
19 April 2018 - 06:46
Annette:
Hello,
ik wens je veel succes met je nieuwe uitdaging.
annette
-
19 April 2018 - 09:05
Kees En Jeanne:
Goede morgen wandelaars,
Hahaha ja hoor de grappige conversatie is weer los gebarsten, sjek heerlijk om te lezen zo uit een boek ( ha ho ho maar dit is dan in het eggie).
Onwijs veel wandelplezier, en vol spanning kijken wij uit naar jou (jullie) verhalen.
Geweldig TOPPERS. -
19 April 2018 - 10:39
Jetty:
Heel veel wandelplezier gewenst! En succes met de laatste aankopen (inclusief warme trui? Hier niet meer nodig, voor zolang het duurt ....). Ben benieuwd welk spoor van hoeden Fred achter gaat laten. -
19 April 2018 - 19:41
Hans Melenhorst:
wandelze manne!! veel plezier en mooi wandelweer!! (en Fred raakt z'n hoed nog wel kwijt....hij doetut erom!!) -
20 April 2018 - 08:38
Mirjam:
Hallo mannen,
Fred denk aan m’n bril hè !!
Ik ben op weg naar Almelo, en om met Herman Finkers te spreken:: het stoplicht spring op rood, het stoplicht springt op groen , in Almelo is altijd wat te doen !!
Ja , zo’n boardingpas uitdraaien is wel even een ding hè .
Maar toch gelukt, knap hoor. Nu de stok onderweg niet vergetenhoor!
En Fred, er zit een touwtje aan de hoef toch?
Heren , maak de dag weer vol en tot het volgende verhaal. -
20 April 2018 - 08:42
Mirjam:
Ik bedoel natuurlijk touwtje aan de hoed. -
20 April 2018 - 20:11
Hans Jansen:
Weer een mooi verhaaltje om van te genieten. Zet hem op mannen. Hans
-
20 April 2018 - 20:35
Dinie Gerritsen:
Vanuit Velp wens ik jullie een hele fijne tocht.....en kijk weer uit naar de mooie verhalen.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
