de laatste wandeldag
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
26 Juli 2015 | Nederland, Velp
18 juli 2015
De laatste wandeldag.
Vannacht in de refugio geslapen. Voor de lezende wandelleken onder u even het volgende. Het is vluchtoord voor wandelaars,die, als ze door wind, regen en sneeuw worden overvallen, daarbinnen kunnen schuilen en eventueel slapen. Alles is selfsupporting. En het vriendelijke verzoek om de volgende dag je eige rotzooi mee te neme.
Het is een soort halve cirkelhut van plaatstaal, geïntroduceerd door de Amerikanen. Binnenin een verhoging met daarop een vliering + een tafel en twee banken. Lieve mensen: wat is het toch eenvoudig om je huis in te richten!!
Vandaag hebben we een nieuwe dimensie toegevoegd aan ons wandelrepertoir: afdalen!!
Voor wielrenners tamelijk gevaarlijk; voor wandelaars: je ontdekt bovenbeen- en kuitspieren. Die heb je vanaf je geboorte van onze Lieve Heer in je rugzakje meegekregen. Als je 'normaal' opgroeit, heb je geen flauw benul, dat ze je bij al je dagelijkse bezigheden meebewegen. Awel, zunne zo gauw je ze in mountainachtige omstandigheden gaat belasten, ga je ze zeker voelen. Dat is natuurlijk geen probleem, want waarom heb je ze dan met je geboorte meegekregen? : OM ZE TE GEBRUIKEN!!!
De extreme omstandigheden van onze tocht kun je niet vertalen naar de zondagse wandelingen, die sommige gezinnen plegen te ondernemen.
De bovenstaande alinea geeft alleen onze realiteit weer. Vertaal het aub niet naar uw persoonlijke wandelomstandigheden. Please, don't.
Omdat bij het dalen de gevoelstemperatuur van onze koperen ploert min of meer kwadratisch stijgt, hebben we veel water tot ons moeten nemen: oftewel veel drinken.
Al dalend loop je 'in-tussen-door' de schepping zoals misschien een "Schepper" het ooit bedoeld heeft. Een geitenherder, die op een paradijselijke plek in de bergen zijn 'home' gemaakt heeft. Alles is aanwezig: zuivere lucht, water uit de bergen, de geiten, de hond, kortom: wat heb je nog meer nodig.
Beneden aangekomen moesten we nog een stukje asfalt bedwingen om bij de bewoonde wereld te komen.
Daar aangekomen, moesten we zoals alle levende schepsels, beslissen: links of rechts?
Wij besloten op dezelfde plek te blijven:
a. na 20 km afdalen geen 23 km asfalt lopen.
b. we hadden dorst.
c. honger.
d. Spaanse douche.
We kozen voor heerlijk slapen in Pension El Desvo.
Ergo: vanavond heerlijk gedoucht, lekker gegeten en gedronken en nu lekker slapen en we hopen morgen gezond weer op.
Het was, kort samengevat een geweldige tocht met drie super maten. Ik had het niet willen missen!!
Morgen naar Granada op de camping. Zondag naar huis. Volgende week op naar de 20e Vierdaagse.
Gegroet en lekker trusten vanuit España.
Vier Andalusiche wandelvrienden.
De laatste wandeldag.
Vannacht in de refugio geslapen. Voor de lezende wandelleken onder u even het volgende. Het is vluchtoord voor wandelaars,die, als ze door wind, regen en sneeuw worden overvallen, daarbinnen kunnen schuilen en eventueel slapen. Alles is selfsupporting. En het vriendelijke verzoek om de volgende dag je eige rotzooi mee te neme.
Het is een soort halve cirkelhut van plaatstaal, geïntroduceerd door de Amerikanen. Binnenin een verhoging met daarop een vliering + een tafel en twee banken. Lieve mensen: wat is het toch eenvoudig om je huis in te richten!!
Vandaag hebben we een nieuwe dimensie toegevoegd aan ons wandelrepertoir: afdalen!!
Voor wielrenners tamelijk gevaarlijk; voor wandelaars: je ontdekt bovenbeen- en kuitspieren. Die heb je vanaf je geboorte van onze Lieve Heer in je rugzakje meegekregen. Als je 'normaal' opgroeit, heb je geen flauw benul, dat ze je bij al je dagelijkse bezigheden meebewegen. Awel, zunne zo gauw je ze in mountainachtige omstandigheden gaat belasten, ga je ze zeker voelen. Dat is natuurlijk geen probleem, want waarom heb je ze dan met je geboorte meegekregen? : OM ZE TE GEBRUIKEN!!!
De extreme omstandigheden van onze tocht kun je niet vertalen naar de zondagse wandelingen, die sommige gezinnen plegen te ondernemen.
De bovenstaande alinea geeft alleen onze realiteit weer. Vertaal het aub niet naar uw persoonlijke wandelomstandigheden. Please, don't.
Omdat bij het dalen de gevoelstemperatuur van onze koperen ploert min of meer kwadratisch stijgt, hebben we veel water tot ons moeten nemen: oftewel veel drinken.
Al dalend loop je 'in-tussen-door' de schepping zoals misschien een "Schepper" het ooit bedoeld heeft. Een geitenherder, die op een paradijselijke plek in de bergen zijn 'home' gemaakt heeft. Alles is aanwezig: zuivere lucht, water uit de bergen, de geiten, de hond, kortom: wat heb je nog meer nodig.
Beneden aangekomen moesten we nog een stukje asfalt bedwingen om bij de bewoonde wereld te komen.
Daar aangekomen, moesten we zoals alle levende schepsels, beslissen: links of rechts?
Wij besloten op dezelfde plek te blijven:
a. na 20 km afdalen geen 23 km asfalt lopen.
b. we hadden dorst.
c. honger.
d. Spaanse douche.
We kozen voor heerlijk slapen in Pension El Desvo.
Ergo: vanavond heerlijk gedoucht, lekker gegeten en gedronken en nu lekker slapen en we hopen morgen gezond weer op.
Het was, kort samengevat een geweldige tocht met drie super maten. Ik had het niet willen missen!!
Morgen naar Granada op de camping. Zondag naar huis. Volgende week op naar de 20e Vierdaagse.
Gegroet en lekker trusten vanuit España.
Vier Andalusiche wandelvrienden.
-
27 Juli 2015 - 01:43
Joke (trouwe Fan !!):
Hoi Gerrit, Je verslagen nog gelezen was weer spannend. Inmiddels heb je de 4-daagse er al weer opzitten en alle wandelfestijnen zijn weer voorbij (wanneer is de volgende ?)
Je gaat nu weer aan je gewone klussen-programma beginnen. Ik wens je ook daarbij weer heel
veel succes.
Bedankt voor al je leuke verhalen van je wandelingen en wacht weer op de volgende !!!
We zien elkaar binnenkort wel weer een keer. Lieve gr. van je schoonzus Joke. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
