de laatste etappe

23 april 2015

Adres:
Mundoalbergue
Calle San Clemente 26
15705 - Santiago de Compostela
À Coruña - (Galicia)
España

De laatste etappe.

Na het sluimerritueel deze morgen gingen we om kwart voor acht op weg naar de Kathedraal van Santiago. Nadat de stijve spieren weer een beetje op hun plaats gelopen waren, gingen we op weg naar de eerste rustplaats. De eerste lag op drie kilometer. Dat is voor pelgrims een te verwaarlozen afstand om dan al te gaan rusten.
Op naar de tien kilometer. Hoewel ik het traject Sarria-Santiago voor de derde keer loop, zijn we stukken tegengekomen, die volledig van de harde schijf gedeletet zijn! Markante punten worden door mijn geheugen wel herkend. Ouderdom? Altzheimer? Wat het ook mag wezen, het blijft een unieke gebeurtenis om met deze groep een stukje Camino te lopen.
Het is niet te vergelijken met een tocht lopen in Nederland. Het is qua zwaarte te vergelijken met de 4-daagse. Maar dan toch een tikkie zwaarder!!
Wederom gerust in een stukje paradijs: je komt aanlopen en je ziet pas als je er met je neus bovenop staat, dat het weer zo'n pareltje der schepping is.
Dan richting de Monte do Gozo. Daar staat een monument, dat opgericht is ter herinnering aan het bezoek van Paus Johannus de XXIV.
Je verwacht (in de film "the Way" te zien) dat je dan ook nu de torens van de kathedraal kunt zien. Niets van dit alles. De bomen en struiken belemmeren het uitzicht richting Santiago. (Misschien kan met EU-subsidie e.e.a. qua snoeiwerk geregeld worden?)
Na een korte rust, wat versnaperingen en fotoshoots ging het dan richting Kathedraal. In intocht in Santiago is zeer teleurstellend!! Je loopt door de voorsteden, zoals in zoveel grote steden op deze aardkloot. Dus niets bijzonders.
We wilden een bezoek brengen aan de huiskamer van het Genoodschap. Helaas was deze pas op 1 mei geopend.
Dan de entree op het plein van de kathedraal. Toch steeds weer imposant. De torens staan in de steigers voor een broodnodige restauratie. Jammer voor een ieders netvlies, maar bitter noodzakelijk.
Marjolein, Lisette en Carlijn hebben een tijdje voor de kathedraal op het plein gezeten ter completatie. Ben, Joke, Jacqueline en ik hebben onze Compostella opgehaald.
Nadat we ons bij de albergue hadden gemeld, zijn we naast de kathedraal een sapje gaan nuttigen. Een prachtige foto van de groep laten maken door een fotograaf met een toestel, dat te vergelijken is met de eerste NOS kamera.
Vervolgens heerlijk gegeten bij ons vaste restaurant. Daarna terug om lekker te gaan slapen.
Op weg terug werd ik getroffen door een zeer acute vorm van buikloop. Nadat ik in het toilet van een restaurant de ontstane ravage onder ogen had gezien en daarna direct handelend een en ander op de Semsto-wijze had gereinigd, heb ik me onder de douche ontdaan van alle ongerechtigheden.
Het lucht op en ruikt heerlijk fris, zoals een ieder, die dit wel eens overkomen is, zal beamen. Wie niet, nietwaar?
Nu oogjes dicht en snaveltjes toe.
Morgen gaan we met twee gehuurde auto's naar Finisterre en Muxia.
Zaterdag hebben de meisjes bijna een volledige dag om hun driften qua shoppen te botvieren in Santiago.
Het was weer een geweldig genieten van alles wat de Camino zo bijzonder maakt: Gesprekken, afzien, pijn(tjes), mooie plekken, ontmoetingen met vreemde mensen, stilte, overpeinzingen, verleden en toekomst,
We hebben deze paar dagen weer een beetje getankt. Misschien kunnen we iets gebruiken in het allerdaagse leven, dat volgende week weer begint.
Lieve mensen van de groep: het was mij een waar genoegen om deze week met jullie een stukje mee te mogen (be)leven.
Een goede Camino voor jullie verdere leven toegewenst van
Sjek.
N.B....Volgers van deze blog: bedankt voor het volgen.