24e dag: het hutje
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
24 Mei 2014 | Frankrijk, Pîtres
Donderdag 22 mei 2014
Adres:
Casa El Castaño
Pitres
España
24e dag: het hutje.
Om zes uur vanmorgen werd ik wakker door het geruis van de bladeren. Althans dat dacht ik. Het was regen. Fred bekeek de Siërra Nevada en zag dat de toppen inktzwart waren. Zouden we kunnen oversteken. We besloten om te wachten tot kwart voor negen. De bus naar 2500m zou om negen uur vertrekken. Het zwart trok langzaam weg. Wat doen we? Zullen we de gok nemen? Het zag er gunstig uit, dus gaan met die banaan.
De tent hebben we in de cliko gegooid. Want als je als wandelaar het gewicht van je rugzak kunt verminderen, moet je dat natuurlijk nooit nalaten. En in de schuilhut boven hadden we hem toch niet meer nodig.
Tot aan 2400m zag alles er goed uit: zon en blauwe lucht. Bij de laatste halte waren er wolken. We gingen de auberge binnen om ons qua kledingvoor te bereiden op de tocht. De temperatuur was iets onder nul. Dus trokken we wat extra vellen kleding aan.
Toen we daarmee klaar waren en naar buiten gingen, was het zicht nog geen 25m!! Naar boven gaan, 5 uur klimmen naar 3200m en een dalende temperatuur?! Onverantwoord. In de bar hing een foto van een man, die kort geleden in de bergen vermist werd en nog steeds niet terug was gevonden. Daar wilden wij niet naast hangen!!
De waardin achter de bar zei, dat het die dag zwaar bewolkt zou blijven. Plan B was niet meer mogelijk, want de bus was al weg. Om vijf uur zouden we pas weer naar beneden kunnen.
We besloten naar het ski-dorp te lopen en een lift te pakken naar beneden. We zijn drie km.naar beneden gelopen. Ondertussen de bekende duim opsteken. Er kwamen alleen maar Duitsers met Mercedessen en Audi's langs. Alleen!! Ruimte genoeg!! Gas erop en doorsjeezen! Zal verder geen toespelingen maken.
Na drie km. stopte een Schots stel, dat ons 12 km verder naar beneden bracht. Ze waren op vakantie in Andalusië.
De tweede lift kregen we supersnel. Een Spanjaard, zoals later bleek, had een huis in de Siërra en in Granada. Wilde in juli de stukje van de Camino Francée lopen. Ook hij zei, dat het niet verantwoord was om over te steken. Hij zette ons om twaalf uur in een van de buitenwijken van Granada af.
Met de bus naar het centrum. Wat gedronken. Daarna naar het busstation gelopen. Hoe ging dat ook alweer?
Om half vijf de bus naar Pitres gepakt. 3,5 uur in de bus op een weg door de bergen met wel 300 bochten. Om half acht op de plek. Om acht uur in het hutje van Fred. Het is wel iets meer dan een hutje. Ziet er prachtig uit. Het terras voor het huisje heeft hij omgedoopt tot "Het Plein van de Hemelse Vrede". Ik blijf een paar dagen. Het is hier zoiets als langgeleden: het land tussen de Eufraat en de Tigris.
We gaan nog een paar bergwandelingen maken. Vandaag gaat Fred de wijngaard van onkruid ontdoen met de bosmaaier. Ik ga hout zagen voor de kachel. Op deze hoogte is het na zonsondergang koud. Dus de houtkachel gaat aan.
Volgende week ga ik een paar dagen naar Israël in Málaga. Donderdag vlieg ik om vijf uur.
Welterusten vanaf 1500m in Andalusië.
Fred en Gerrit.
Adres:
Casa El Castaño
Pitres
España
24e dag: het hutje.
Om zes uur vanmorgen werd ik wakker door het geruis van de bladeren. Althans dat dacht ik. Het was regen. Fred bekeek de Siërra Nevada en zag dat de toppen inktzwart waren. Zouden we kunnen oversteken. We besloten om te wachten tot kwart voor negen. De bus naar 2500m zou om negen uur vertrekken. Het zwart trok langzaam weg. Wat doen we? Zullen we de gok nemen? Het zag er gunstig uit, dus gaan met die banaan.
De tent hebben we in de cliko gegooid. Want als je als wandelaar het gewicht van je rugzak kunt verminderen, moet je dat natuurlijk nooit nalaten. En in de schuilhut boven hadden we hem toch niet meer nodig.
Tot aan 2400m zag alles er goed uit: zon en blauwe lucht. Bij de laatste halte waren er wolken. We gingen de auberge binnen om ons qua kledingvoor te bereiden op de tocht. De temperatuur was iets onder nul. Dus trokken we wat extra vellen kleding aan.
Toen we daarmee klaar waren en naar buiten gingen, was het zicht nog geen 25m!! Naar boven gaan, 5 uur klimmen naar 3200m en een dalende temperatuur?! Onverantwoord. In de bar hing een foto van een man, die kort geleden in de bergen vermist werd en nog steeds niet terug was gevonden. Daar wilden wij niet naast hangen!!
De waardin achter de bar zei, dat het die dag zwaar bewolkt zou blijven. Plan B was niet meer mogelijk, want de bus was al weg. Om vijf uur zouden we pas weer naar beneden kunnen.
We besloten naar het ski-dorp te lopen en een lift te pakken naar beneden. We zijn drie km.naar beneden gelopen. Ondertussen de bekende duim opsteken. Er kwamen alleen maar Duitsers met Mercedessen en Audi's langs. Alleen!! Ruimte genoeg!! Gas erop en doorsjeezen! Zal verder geen toespelingen maken.
Na drie km. stopte een Schots stel, dat ons 12 km verder naar beneden bracht. Ze waren op vakantie in Andalusië.
De tweede lift kregen we supersnel. Een Spanjaard, zoals later bleek, had een huis in de Siërra en in Granada. Wilde in juli de stukje van de Camino Francée lopen. Ook hij zei, dat het niet verantwoord was om over te steken. Hij zette ons om twaalf uur in een van de buitenwijken van Granada af.
Met de bus naar het centrum. Wat gedronken. Daarna naar het busstation gelopen. Hoe ging dat ook alweer?
Om half vijf de bus naar Pitres gepakt. 3,5 uur in de bus op een weg door de bergen met wel 300 bochten. Om half acht op de plek. Om acht uur in het hutje van Fred. Het is wel iets meer dan een hutje. Ziet er prachtig uit. Het terras voor het huisje heeft hij omgedoopt tot "Het Plein van de Hemelse Vrede". Ik blijf een paar dagen. Het is hier zoiets als langgeleden: het land tussen de Eufraat en de Tigris.
We gaan nog een paar bergwandelingen maken. Vandaag gaat Fred de wijngaard van onkruid ontdoen met de bosmaaier. Ik ga hout zagen voor de kachel. Op deze hoogte is het na zonsondergang koud. Dus de houtkachel gaat aan.
Volgende week ga ik een paar dagen naar Israël in Málaga. Donderdag vlieg ik om vijf uur.
Welterusten vanaf 1500m in Andalusië.
Fred en Gerrit.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
