achttiende dag: geen meter opgeschoten

Zaterdag 17 mei 2014

Adres:
Hostel San Julián
Burunchel
Andalusië -Spanje

Achttiende dag: geen meter opgeschoten

Reveille zeven uur. Wassen, ontbeten. Rugzakken om en op weg. We hadden de route als een soort routine weer op de kaart uitgestippeld. Het eerste stuk over een asfaltweg. Opeens zagen we een roedel herten grazen. Toen ik Fred daarop attent maakte, spitsten de dieren hun oren. Ze verzamelden zich rond de leider. Deze keek onze richting, draaide zich om en verdween met zijn schare. Had ik in zijn geval ook gedaan!
Net voor de Rio Guadalquivir afgeslagen en dan weer klimmen van 800 naar 1500m. In het begin klopte alles dat op de kaart stond. Bij het eerste kruispunt we qua kaart goed. Halverwege een erg steil stuk, sloeg de twijfel toe. Ook omdat het referentiepunt op mijn gsm een andere plek aanwees. Een plek waar geen weg liep.
Dus weer terug naar de kruising. Andere pad genomen. Kwamen een hekwerk tegen. Zijkant met de leatherman de paal losgemaakt. Achter het hek ontdekten we de te volgen weg weer in het dorp Arroyo Frio zou uitkomen.
Toen de gok genomen en weer terug. Voor de tweede keer weer zwaar klimmen.
Op het eind van het pad aangekomen voor een bocht naar links, bleek de weg net gisteren niet te bestaan!!! Er was geen alternatief op 1000m. Ja toch, ééntje: weer helemaal terug lopen naar het dorp.
Op de terugweg nog een andere kortere weg naar het dorp geprobeerd. Ook deze weg stond wel op de kaart, maar in het echie bestaat ie echt niet??!!
We kwamen zelfs een groepje bejaarden tegen, die de weg kwijt waren.
Het eindpunt van het pad was een stukje ongerepte natuur. Daar was de laatste twintig jaar geen levend wezen geweest. Boven ons zweefden vier adelaars op zoek naar een prooi. Wat een majestueuze vogels met hun enorme spanwijdte.
Terug bij de rivier aangekomen, zagen we forellen zwemmen in het kristalheldere water. Iets wat je in de bergen telkens weer tegenkomt is water, dat overal uit de rotsen een weg naar beneden zoekt. Puur natuurlijk zuiver drinkwater. Je hoeft in waterrijke berggebieden geen water mee te nemen.
Want lopend in de bergen moet je altijd water bij je hebben. Geen punt zult u zeggen. Pas op: je kunt het niet in de kofferbak meenemen. Elke liter die je meeneemt, is één kilo extra gewicht.
We hadden gepland vandaag aan de andere kant van de berg te komen. Wel een kilometer of tien gebuffeld, maar geen meter opgeschoten.
Bij een colaatje in het dorp overlegd: wat nu?? Dan maar liften. De bus rijdt niet in het weekend naar Burunchel. Aan de rand van het dorp gaan staan. De eerste auto zat vol, dus reed door. Na vijf minuten stopte de tweede!! Twee Spaanse wandelaars! Hebben ons in het centrum afgezet. Vertelden dat door slechte kaarten veel mensen in deze regio verdwaald waren!
Zitten nu in een hostel. Er is ook nu geen camping. Het uitzicht vanuit onze kamer is adembenemend mooi.
Gaan vanavond naar Barcelona tegen Atletico Madrid kijken.
Na een goede nachtrust lopen we terug naar La Carzola.
Allen morgen gezond weer op.
Fred en Gerrit.