De een na laatste plaats: Cee
Door: gerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
28 Juli 2012 | Spanje, Santiago de Compostela
Zaterdag 28 juli 2012 / Ponta Olveira (Dumbria) _ Cee (a Coruña)
Adres:
Albergue Moreira
Calle Rosalia de Castro 75
15270 - Cee (a Coruña)
De buitenkant van de herberg van gisteren zag er goed uit. De eigenaar was een zeer vriendelijke man, die erg behulpzaam was. De slaapgelegenheid die hij in elkaar geflanst had, was wat minder. Het was een soort zeecontainer met teveel stapelbedden. Er waren veel Spaanse jongelui, die pas om twee uur naar bed gingen. Is iets te laat voor een pelgrim.
Bij vertrek vanmorgen was het zwaarbewolkt en het motregende. Voor de zekerheid toch maar de jupe aangedaan.
Na twee kilometer in een auberge/bar ontbeten en tegelijkertijd de herhaling van de opening van de Olympische Spelen in Londen gezien. Ik vond hetgeen ik gezien heb, indrukwekkend en spectaculair.
Daarna verder. Weer door mooie natuur en het nodige klimwerk. Een Spaans meisje, Mariane, vroeg of ze met ons mee mocht lopen, want ze was bang te verdwalen . Prima, geen probleem. We hebben haar ondertussen uitgelegd waar ze op moest letten tijdens het lopen. Na een paar klimmetjes was ze al buiten adem en besloot weer alleen verder te gaan. Ze kon ons tempo niet bijhouden. Om vier uur kwamen we haar in Cee tegen en moest ze nog tien kilometer naar Finisterre. We zullen haar morgen vragen hoe laat ze er was.
Na een tijdje kregen we voor het eerst de zee te zien. Daar lag ons doel: het einde. Ook de kaap bij Finisterre was al te zien. Een aparte gewaarwording als je je einddoel ziet liggen.
Na een pittige afdaling hebben we in Cee een prachtige auberge voor twaalf euro gevonden met uitzicht op zee. Waar vind je iets dergelijks voor zo'n prijs. In elk geval niet in Nederland.
Morgen is het dan eindelijk zover: F-DAY: finish en Finisterre. Ik weet nog als de dag van gisteren, dat ik vertrok. Op de hoek van de straat keek ik nog één keer om en zag allen die mij dierbaar zijn, mij uitzwaaien. Dat heb ik vele malen onderweg in mijn herinnering teruggehaald en dit heeft mij veel steun gegeven. Morgen zet ik de laatste stap van mijn Camino. De definitieve, na bijna drieduizend kilometer. Ongeveer vier miljoen stappen. Het is elke stap waard geweest.
Nog vijftien kilometer morgen.
Geen wifi.
Welterusten.
Adres:
Albergue Moreira
Calle Rosalia de Castro 75
15270 - Cee (a Coruña)
De buitenkant van de herberg van gisteren zag er goed uit. De eigenaar was een zeer vriendelijke man, die erg behulpzaam was. De slaapgelegenheid die hij in elkaar geflanst had, was wat minder. Het was een soort zeecontainer met teveel stapelbedden. Er waren veel Spaanse jongelui, die pas om twee uur naar bed gingen. Is iets te laat voor een pelgrim.
Bij vertrek vanmorgen was het zwaarbewolkt en het motregende. Voor de zekerheid toch maar de jupe aangedaan.
Na twee kilometer in een auberge/bar ontbeten en tegelijkertijd de herhaling van de opening van de Olympische Spelen in Londen gezien. Ik vond hetgeen ik gezien heb, indrukwekkend en spectaculair.
Daarna verder. Weer door mooie natuur en het nodige klimwerk. Een Spaans meisje, Mariane, vroeg of ze met ons mee mocht lopen, want ze was bang te verdwalen . Prima, geen probleem. We hebben haar ondertussen uitgelegd waar ze op moest letten tijdens het lopen. Na een paar klimmetjes was ze al buiten adem en besloot weer alleen verder te gaan. Ze kon ons tempo niet bijhouden. Om vier uur kwamen we haar in Cee tegen en moest ze nog tien kilometer naar Finisterre. We zullen haar morgen vragen hoe laat ze er was.
Na een tijdje kregen we voor het eerst de zee te zien. Daar lag ons doel: het einde. Ook de kaap bij Finisterre was al te zien. Een aparte gewaarwording als je je einddoel ziet liggen.
Na een pittige afdaling hebben we in Cee een prachtige auberge voor twaalf euro gevonden met uitzicht op zee. Waar vind je iets dergelijks voor zo'n prijs. In elk geval niet in Nederland.
Morgen is het dan eindelijk zover: F-DAY: finish en Finisterre. Ik weet nog als de dag van gisteren, dat ik vertrok. Op de hoek van de straat keek ik nog één keer om en zag allen die mij dierbaar zijn, mij uitzwaaien. Dat heb ik vele malen onderweg in mijn herinnering teruggehaald en dit heeft mij veel steun gegeven. Morgen zet ik de laatste stap van mijn Camino. De definitieve, na bijna drieduizend kilometer. Ongeveer vier miljoen stappen. Het is elke stap waard geweest.
Nog vijftien kilometer morgen.
Geen wifi.
Welterusten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
