Einddoel bereikt.
Door: Gerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
24 Juli 2012 | Spanje, Santiago de Compostela
Adres:
Mundoalbergue
Calle San Clemente 26
15705 - Santiago de Compostela
À Coruña - (Galicia)
España
Vanmorgen voor het eerst sinds 1 april uitgeslapen tot half acht. Wat een vreemde gewaarwording. Niets inpakken.
Samen met Ben naar de bakker en de supermercado. Een krantje kopen kan jammer genoeg niet, maar dat komt wel weer.
De krant en de tv heb ik in al die maanden voor geen seconde gemist. En ik heb het donkerbruine vermoeden, dat dit bij terugkeer in de gewone maatschappij wel weer anders zal worden.
Na het ontbijt vanmorgen zijn we naar de mis in de kathedraal geweest. De kerk zat werkelijk bomvol met vele pelgrims en 'gewone mensen'. Het aantal pelgrims uit de verschillende landen werd in het Spaans afgeroepen, plus de plaats waar ze vertrokken waren. Ik meen iets gehoord te hebben over Ollanda. De enige uitzondering, die gemaakt werd in de aankondiging, waren de Duitsers?!?! Misschien komt dit, omdat de grote broer in Rome woont.
Na de communie vond er een prachtig ritueel plaats: een ieder gaf elkaar in zijn of haar buurt een hand met de wens: vrede.
Misschien zouden de wereldleiders eens de Camino moeten lopen en daarna de mis in de kathedraal bijwonen.
Want wat heerst er tussen al die nationaliteiten onderweg een saamhorigheid en een vriendelijkheid!!
Na de preek, waar ik behalve enkele woorden, niets van begreep, volgde hèt mooiste ceremonieel: het wierrookvat. De Botafumeira. Deze is 1.60 m. groot, weegt 80 kg en is in 1851 de Spaanse goudsmid José Losada gemaakt.
Een stuk of zes monniken (denk ik) hebben een speciale techniek ontwikkeld om het vat door het "schip" te laten slingeren. Een imponerend gezicht. Ik heb het gefilmd. De gedachte hierachter stamt uit vele eeuwen terug. De vele pelgrims, die het geluk hadden Compostela te bereiken, roken niet al te fris. Om deze meurlucht enigszins te verdrijven, werd er wierook gebruikt. Het is geen vat, maar prachtige zilveren ornamenten vaas.
Vervolgens begon het bekijken van de stad. Prachtig oud. Heel indrukwekkend. Uiteraard ook de vele winkeltjes bekeken. In het bureau voor toerisme hebben we een speciale credential voor Finisterre gehaald. Maar wat word je moe van dat geslenter!
's Avonds voor negen euro gegeten. De hoeveelheid was zo groot: mixed salat en gegrilde zalm; ik kon het niet op. Mijn gen zei.....
Om half elf was er weer een lichtshow op de kathedraal en daarna vuurwerk. Ik was echter zo moe van het winkelen, dat ik vanuit het raam van de auberge maar een stukje van de show gezien heb. Mijn ogen vielen dicht. Toen ben ik naar bed gegaan. De eerste klap van het knallen heb nog gehoord en toen ging mijn licht uit. Heerlijk geslapen.
Welterusten.
De nieuwe app. werkt niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley