Een gewone wandeldag

Maandag 2 juli 2012 / Belorado _ San Juan de Ortega

Adres:
Monasterio de San Juan de Ortega
Calle de Iglesia 1
9199 San Juan de Ortega
Barroso de Colona, Burgos

Gisteravond de eerste helft van de finale gezien Spanje-Italie: (4-0) buiten op het terras bij het restaurant waar we hadden gegeten. Als je een gekkenhuis wilt meemaken als er een doelpunt valt, moet je echt hier zijn. Compleet met natrium-vuurwerk. Spanje was beter, maar vooral, slimmer.
In de rust toch maar naar bed gegaan. Dit i.v.m. broodnodige rust.
Half zes op vanmorgen. Spullen ingepakt en eerst ontbeten. Dit zat bij de prijs van zes euro in!!?
Om half zeven vertrokken. Het eerste gedeelte gelopen met Ineke en Rafaël
In het eerste dorp, Tosantos, waren we te vroeg. De bar zat dicht. In de tweede, Villambistia, hadden we mazzel: open. Een lekkere verse baguette met kaas en koffie.
De wegen zijn lang en saai. In Villafranca begon ik aan de laatste stuk van twaalf kilometer. Veel klimmen en dalen door een bos. Halverwege gerust, daarna het laatste gedeelte met Paco, een hele sympathieke Spanjaard, gelopen.
Voordat we het wisten waren we om kwart over twaalf in San Juan. Te vroeg. De Monasterio ging pas om één uur open. In het enige restaurant hebben we maar iets gedronken om te tijd te doden.
Het is fijn om nu zelf te kunnen bepalen wanneer je rust, eet etc. Ik denk dat dit het Camino- gevoel benaderd. Overal onderweg met iedereen kletsen en als het zo uitkomt, loop je verder of je haakt af. Je ziet elkaar wel weer een keer ergens.
Na het inchecken in de gîte heb ik lekker gedoucht en daarna met z'n drieën gegeten: Paco en Nathalia, meisje uit Colombia. Ze spreken allebei uitstekend Engels, dus je kunt lekker discussiëren over allerlei onderwerpen. Tijdens de lunch hebben we ook afscheid van een andere Spanjaard, die samen met de vier zusters van zijn vrouw liep. Hij moest morgen weer terug naar De Canarische eilanden. Daar heeft ie een kajakschool. Leuke vent, die leuk stottert op z'n Spaans.
Het einde van de tocht begint nu toch en beetje te naderen. Ik heb uitgerekend, dat ik op 21 juli in Santiago aankom. Daarna ga ik de laatste gedeelte in drie etappes richting Finesterre doen. Dan kan ik de 25e weer met de bus terug naar Santiago om het feest van St. Jacques mee te maken.
Hoeveel kilometer ik dan gelopen heb, weet ik niet. Ik schat ongeveer drieduizend.
Morgen gaan we naar een grote Spaanse stad: Burgos. Daar ga ik mijn vierde nieuwe leesbril kopen. De vorige drie zijn in de strijd gesneuveld: doormidden gebroken, de poten afgebroken of de glazen er uit.
Ook wil ik wat kaarten versturen. Dat is niet zo moeilijk zul je denken. Dat is schijn. Ik heb kaarten; er zijn genoeg brievenbussen. Alleen het probleem is, dat je in de winkels waar je kaarten koopt, ze je vreemd aankijken, als je om postzegels vraagt. Dan moet je naar een postkantoor. Vreemd.
Een fijne nachtrust toegewenst vanuit San Juan de Ortega.