Een doorsnee wandeldag

Zaterdag 16 juni 2012 / Mont-de-Marsan _ Saint-Sever

Adres:
Onderdak van de gemeente in het "Cloître des Jacobins"
Rue Antonin Cloche
40500 - Saint-Sever

Hedenochtend onder een stralende hemel vertrokken. De schaduw van ondergetekende is lang en op het hoogste punt van de zon om een uur of één 's middags is ie heel klein. Het is dan indrukwekkend warm. Je moet je tempo aanpassen. Doe je dat niet, dan word je ogenblikkelijk afgestraft in de vorm van zweten en sommige spiergroepen gaan dan voor zichzelf beginnen; ce n'ai pas pas amusant.
In het eerste dorp waar een winkel was, hebben we de lunch ingeslagen: baguette, perzik, appel en banaan.
Dit hebben we om een uur of half twee genuttigd. Dit gebeurde op een terrein tegenover een huis, dat van de weg niet zichtbaar was. Toen we aan het opruimen waren, kwam de eigenaresse ( waarom zijn het altijd vrouwen?) om ons in onvervalst, vals Frans mee te delen, dat we op privé-grond zaten en dat dit niet fatsoenlijk was. Ik vroeg aan Roger wat 'muts' in het Frans was. Maar de diepere, toch wel komische betekenis daarvan ontging haar. Jammer.
Verder hebben we onderweg niet zoveel meegemaakt. Het was een vrij korte etappe: 21 km. door bosachtig gebied.
In Saint-Sever aangekomen zijn we direct naar het 'Bureau de Tourisme' gegaan om ons in te laten schrijven voor de gîte. We kregen de gebruikelijke stempel. Echter deze m.... zette de stempel op z'n kop!! Jammer!
Daarna een sapje op een terras gedronken. Vervolgens naar de slaapplaats, gedoucht, sokken etc. gewassen en buiten te drogen gehangen in de hoop dat alles morgen droog is.
Volgens de meteo gaat het weer morgen veranderen. Dat kan regen betekenen. Gelukkig was St.Jacques gisteren op zijn post: geen regen. Naast ons hotel was een Intersport. Daar heb ik een nieuwe 'jupe' (een blauwe), een paar naadloze sokken en twee gamaches gekocht.
De vraagt rijst dan: wat zijn dat? Om te beginnen zijn ze onontbeerlijk voor de moderne pelgrim. Ik had er ook bij mijn voorbereiding twee gekocht. Alleen bleken ze voor fietsers te zijn. Slim, hè?
Het zijn een soort hoezen, die je aan de onderkant van je broekspijpen doet als het regent. Ik heb al eerder beschreven, dat de poncho van buiten en ook van binnen nat wordt (condens kan niet weg). Aan de buitenkant vallen de druppels van de 'jupe' op je broek; die geeft het vocht door aan je sokken en ze zijn dan binnen de kortste keren drijfnat. Voor een korte tijd maakt dat niet uit, maar als het lang duurt, krijg je onherroepelijk blaren en daar zit of loop ik niet op te wachten.
Aan de voorkant zit een haakje, die je over je veters vastmaakt, zodat de binnenkant van de schoen droog blijft.
Ik roep nu niet: laat het maar regenen. Lopen in de regen is (en ik spreek uit een enorme ervaring) de minst leuke manier van wandelen.
Morgen, zondag, is de tweede ronde van de Franse parlementsverkiezingen. We gaan daarom morgen tussen de middag warm eten en 's avonds brood. Een broodmaaltijd is namelijk lichter om te vervoeren. In de plaats waar we overnachten is niets te koop.
Wederom verder zuidwaarts. Spanje we komen er aan!
Robert: gefeliciteerd met het slagen voor je examen.
Een goede nacht vanuit Frankrijk.