Engel Sanchez

Zaterdag 2 juni 2012 /la Coquille _ Thiviers

Adres:
Gemeentecamping "Le Repaire"
Claud Saint Jacques
24800 - Thiviers

De afstand vandaag was 20 km, een soort rust-etappe. Om kwart over zeven opgestaan. Zonnig weer. Pakken. Ontbijt. Betalen. Vertrekken.
Omdat er onderweg geen enkele mogelijkheid was om eten en drinken in te slaan, togen we naar de plaatselijke Carrefour. Twee bananen, een appeltje en ieder een halve baguet. Dat is, als je in Nederland bij Appie Hein of welke andere supermarkt dan ook boodschappen doet, geen enkel probleem. Maar dit is Frankrijk:
Bij kassa 's maak je altijd keuzes (eigenlijk net zoals het echte leven, zal ik maar zeggen). Dus ik koos kassa 2. Want bij de andere stond iemand die, waarschijnlijk dacht, dat de Derde Wereldoorlog zou uitbreken, zo'n kop zat er op de winkelwagen. De dame, die de boodschappen langs de scanner haalde, was, schat tegen de zeventig. Het personeelsbeleid in Frankrijk staat nog in de kinderschoenen.
Bij beide kassa's waren problemen. Plastic fruitzakken zijn moeilijk te scannen. Dus wordt er iemand opgeroepen om de prijs op te zoeken. Mijn cassière had tot overmaat van ramp ook nog watjes in de oren. Dus ze hoorde de prijs nog niet. De rij werd steeds langer en de dame bij kassa één riep tevergeefs hulp om kassa drie te openen. Enfin, het duurde bij elkaar tien minuten voordat ik af kon rekenen. Het enige voordeel van het wachten was, dat de airco aanstond.
Eenmaal buiten traden we de werkelijkheid binnen: erg warm en benauwd.
De tocht was zoals elke dag weer prachtig en afwisselend. Maar het werd steeds warmer.
We moesten nog een kilometer of acht, toen Roger bij een huis prachtig gifgroene tuinstoelen zag staan. Een goede plek om te lunchen. Zo te zien was er niemand thuis. Dus ging ik als ervaringsdeskundige aan de deur rammelen. De deur ging open. Een vrouw deed open. Of we de stoelen mochten gebruiken. Geen enkel probleem!!
Dan gebeurt er iets, dat je alleen op de Camino meemaakt. Of we wijn lusten. Volgens goed Frans gebruik zeiden we: mais oui!
Drie limonadeglazen werden op tafel gezet. Daarna kregen we koffie. Het verhaal dat ze vertelde, was best zielig. Ze kwam van één van de Franse koloniale eilanden. Had grond gekocht en er een huis op gebouwd. Ze werd door de buren (zigeuners) nog steeds niet geaccepteerd. Roger kreeg nog een blikje paté van de streek mee.
Wat een hartelijkheid!!! In Santiago steken we een kaars voor haar aan: mevr. Sanchez. Een lieve engel uit Frankrijk.
Op de camping zitten we voor 10 euro en twintig cent (vooral die twintig cent vond ik prachtig!) in een prachtig geoutilleerde blokhut. Wij zijn naar het stadje gelopen om wat te drinken en te eten.
Bij thuiskomst ging het onweren en regenen. Dat is niet erg als je binnen een verhaaltje ligt te schrijven.
Morgen weer een korte etappe van weer ongeveer 20 km.
Nu ga ik slapen. Goeie nacht vanuit Thiviers.