Mijlpaal Limoges
Door: Gerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
04 Juni 2012 | Frankrijk, Limoges
Woensdag 30 mei 2012 / St. Leonard-de-Noblat _ Limoges
Adres:
Franciscaner zusters
Centre des Clarisses
Place de l'Evêche 1
87000 Limoges
's Morgens strak blauwe lucht om kwart voor zeven. Prepareren voor de nieuwe dag. Ontbijten, het was weer super. Bij de bakker baquette en rozijnenbroodjes.
Het begint was heftig: steil omhoog. Dit moet je rustig doen. De spieren moeten eerst warm worden. Naar boven: langzaam en kleine stapjes. Naar beneden: idem dito. Doe je dit niet en houd je het Hollandse tempo aan, dan is dat zeer slecht voor je knieën. De gewrichten geven dan ook duidelijk pijnsignalen af.
Op een gegeven moment moesten we bij een porseleinfabriek de bocht om. Kwam er een heftruck met voorop een pallet met stapels borden zonder enige bescherming een D-weg opdraaien??!! C'est la France, n'est ce pas?
Nu we in deze contreien zitten, wordt het weer zeer aangenaam. De etappe van vandaag (24 km) was weer super.
Onderweg afwisselend bos en wegen zoals er hier zoveel zijn. In de bossen waar we doorheen lopen, zijn ruw, wild en ongerept. Fantastisch om daar doorheen te mogen lopen.
Op een afstand van 10 km zagen we de kathedraal van Limoges al liggen. Maar we weten zo langzamerhand, dat als je een grote stad binnenwandelt, je nog minimaal vijf km moet lopen voor je in het centrum bent.
We konden tot vijf uur in de kathedraal terecht om onze stempel te halen. We kwamen om half vijf binnenwandelen. Niemand te bekennen!
Maar dan kennen ze Gerrit uit Nederland nog niet. Dus ik ging op onderzoek uit.
Zie ik een mevrouw, uit één van de Franse koloniën, achter in de kerk een deur afsluiten. Ik er op af. Ze wilde naar huis. Op mijn aandringen wilde ze de deur nog wel een keer open doen om in mijn credential een stempel te zetten.
Roger en Dineke waren mij ondertussen ook gevolgd. Weer zo'n t?&@?£¥%#non.
Voor een pelgrim is het belangrijk dat de de stempel met gevoel in je paspoort wordt gezet. Volgens mij had ze vroeger bij de Franse PTT als vakantiewerker poststukken gestempeld: de stempel werd er opgeramd!! Merci beaucoup.
Het werd een halve stempel. Bij Dineke deed ze er twee: dus een dubbele!!??
Dat mens snapte er werkelijk niets van. Ik ga mijn lijntje naar het Vaticaan maar eens gebruiken! Daar schijnt nog een verre achterneef van mij te zitten.
Door de zuster van het klooster (Soeurs de Saint-Francois d'Assise) werden we allerhartelijkst ontvangen. Als welkomsdrank kregen we een fles water. Waar kom je dat nu nog tegen?
Wie hier ook zit is Wim, onze Belgische pelgrim uit Geel. Wat kan die man op een sappige manier, met die speciale Belgisch tongval, verhalen vertellen.
Als je er 10 eurocent ingooit, vertelt hij voor 10 euro!! Wel op een leuke manier.
Morgen moeten we i.v.m. de overnachting ongeveer 30 km lopen.
No problem. Wat wel een probleem is, dat er weer geen wifi is. De Belgische volgers van de site vroegen zich al af of ik wel liep!!
Als een kievit. Slaap ze.
Adres:
Franciscaner zusters
Centre des Clarisses
Place de l'Evêche 1
87000 Limoges
's Morgens strak blauwe lucht om kwart voor zeven. Prepareren voor de nieuwe dag. Ontbijten, het was weer super. Bij de bakker baquette en rozijnenbroodjes.
Het begint was heftig: steil omhoog. Dit moet je rustig doen. De spieren moeten eerst warm worden. Naar boven: langzaam en kleine stapjes. Naar beneden: idem dito. Doe je dit niet en houd je het Hollandse tempo aan, dan is dat zeer slecht voor je knieën. De gewrichten geven dan ook duidelijk pijnsignalen af.
Op een gegeven moment moesten we bij een porseleinfabriek de bocht om. Kwam er een heftruck met voorop een pallet met stapels borden zonder enige bescherming een D-weg opdraaien??!! C'est la France, n'est ce pas?
Nu we in deze contreien zitten, wordt het weer zeer aangenaam. De etappe van vandaag (24 km) was weer super.
Onderweg afwisselend bos en wegen zoals er hier zoveel zijn. In de bossen waar we doorheen lopen, zijn ruw, wild en ongerept. Fantastisch om daar doorheen te mogen lopen.
Op een afstand van 10 km zagen we de kathedraal van Limoges al liggen. Maar we weten zo langzamerhand, dat als je een grote stad binnenwandelt, je nog minimaal vijf km moet lopen voor je in het centrum bent.
We konden tot vijf uur in de kathedraal terecht om onze stempel te halen. We kwamen om half vijf binnenwandelen. Niemand te bekennen!
Maar dan kennen ze Gerrit uit Nederland nog niet. Dus ik ging op onderzoek uit.
Zie ik een mevrouw, uit één van de Franse koloniën, achter in de kerk een deur afsluiten. Ik er op af. Ze wilde naar huis. Op mijn aandringen wilde ze de deur nog wel een keer open doen om in mijn credential een stempel te zetten.
Roger en Dineke waren mij ondertussen ook gevolgd. Weer zo'n t?&@?£¥%#non.
Voor een pelgrim is het belangrijk dat de de stempel met gevoel in je paspoort wordt gezet. Volgens mij had ze vroeger bij de Franse PTT als vakantiewerker poststukken gestempeld: de stempel werd er opgeramd!! Merci beaucoup.
Het werd een halve stempel. Bij Dineke deed ze er twee: dus een dubbele!!??
Dat mens snapte er werkelijk niets van. Ik ga mijn lijntje naar het Vaticaan maar eens gebruiken! Daar schijnt nog een verre achterneef van mij te zitten.
Door de zuster van het klooster (Soeurs de Saint-Francois d'Assise) werden we allerhartelijkst ontvangen. Als welkomsdrank kregen we een fles water. Waar kom je dat nu nog tegen?
Wie hier ook zit is Wim, onze Belgische pelgrim uit Geel. Wat kan die man op een sappige manier, met die speciale Belgisch tongval, verhalen vertellen.
Als je er 10 eurocent ingooit, vertelt hij voor 10 euro!! Wel op een leuke manier.
Morgen moeten we i.v.m. de overnachting ongeveer 30 km lopen.
No problem. Wat wel een probleem is, dat er weer geen wifi is. De Belgische volgers van de site vroegen zich al af of ik wel liep!!
Als een kievit. Slaap ze.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
