Bij Gilberthe Akkermans

Zaterdag 12 mei 2012 / Vezelay _ Saint-Germain-des-Bois

Vannacht een paar keer wakker geworden door een paar pittige buien, die op het dakraam kletterden. Bij het opstaan was het gelukkig droog en dat is de hele dag zo gebleven. In het begin bewolkt en later lekker de zon. Gelukkig was niet zo warm als gisteren, want er stond een lekker windje.
Als dank heb ik bij het vertrek uit het gastenverblijf twintig euro in een envelop gedaan en een stukje in een schrift geschreven als blijvende herinnering.
We hebben door een prachtig gebied gelopen. Enorme akkerbouwvelden en bossen. In één van die gedeelten liepen we over een Romeinse heerweg. Hoe die mannen dat vroeger met hun loodzware wagens en uitrustingen voor elkaar hebben gekregen is mij een raadsel. Twaalf kilo is al een hele hijs. Halverwege was een grote open plek, waar vroeger een Romeinse generaal zijn landhuis heeft gehad. Met personeel erbij lijkt mij dat daar wel aangenaam verpozen.
We kwamen onderweg ook nog een slang tegen langs de kant van de weg. We dachten eerst dat ie nog leefde, maar hij was dood. Met mijn pelgrimsstok hebben we dat geconstateerd.
Onderweg in een van de dorpen kwamen we twee vrouwen tegen, die we ook al in Vezelay ontmoet hadden. Ze zitten vannacht in hetzelfde onderkomen als wij. Bij een Nederlandse mevrouw Akkermans die hier al dertien jaar woont. Ze runt de toko in haar eentje. Haar man vond drie jaar geleden het eten bij een andere mevrouw lekkerder. Ze heeft zich er doorheen geslagen en bestiert (raar woord voor een vrouw) nu in haar eentje deze pelgrimsgîte. Het is een paradijselijk mooie omgeving.
Na vijfentwintig kilometer kwamen om een uur of half vijf aan. Met Ineke en Dineke buiten koffie en thee gedronken. Daarna gedoucht. Vanavond eten we lekkere pasta. Eindelijk weer eens een keer. Het eten was voortreffelijk.
Morgen weer 2 1/2 cm lopen. Op de kaart dan natuurlijk.
Welterusten.