De ZON

Donderdag 10 mei 2012 / Cravant _ Voutenay-sur-Cure.

Op verzoek van Peregrinofrans volgt hieronder het adres van ons onderkomen voor deze nacht. Op YouTube kun je dan onze herberg, gîte etc. bekijken :
Le Voutenay
Hotel Restaurant de Charme
89270 Voutenay-sur-Cure
Voilà beste volgers.
Vanmorgen om een uur of vijf denderden de eerste vrachtwagens langs ons hotel. Naast het gebouw was namelijk een vrachtwagen-parkeerplaats. Chauffeurs komen binnen douchen en eten. Slapen doen ze in hun cabine om de kosten te drukken.(Nederlanders hebben de naam, maar pas op......)
Toch maar gewacht tot de wekker afliep, want elke minuut rust die je je onderdanen kunt geven, zijn meegenomen. Als je er goed over nadenkt, is het toch verbazingwekkend wat de veertien teenbeentjes per voet elke dag weer te verduren krijgen. Het is maar goed, dat ze niet kunnen protesteren, want anders was ik Velp niet uitgekomen.
Bij het openen van de gordijnen: strak blauwe lucht! Korte broekenweer. Maar in Frankrijk (net als Nederland trouwens) weet je het nooit!!
Na de gebruikelijke rituelen gingen we naar eetgedeelte van het hotel en wie schetst onze verbazing? (niemand?), dan moet ik het zelf doen: onze Jan zat al pontificaal aan het ontbijt. Hij wilde bijtijds vertrekken om deze dag Vezelay te halen. Een afstand van tweeëndertig km. (gekkenwerk bij dit warme weer, m.i.)
Het rituele bezoek aan de bakker: lekkere koek, baquette en veel water. In mijn rugzak had ik nog een pond Brie. Als het koud is, kun je het goed bewaren, ook in je rugzak. Echter bij deze temperaturen heb ik na ongeveer een week bij een bushokje afscheid moet nemen van mijn Brie. Het was namelijk min of meer vloeibaar geworden, evenals een stuk Mars.
Het water bleek in de loop van de dag geen overbodige luxe. We hebben nu voor het eerst meegemaakt, wat het betekent als de zon schijnt. De koperen pl.....
Na een uur hebben we het onderste gedeelte van onze broek afgeritst. Benen en armen goed ingesmeerd. De pet en de zonnebril voor de dag gehaald. En dan op weg. Als je in de schaduw loopt, doe je je pet af en stopt hem voor je achter de riem van de rugzak. Levensgevaarlijk!! Als je je rugzak tijdens het lopen bij het schoudergedeelte verplaatst, valt de pet er tussen uit. Ik spreek sinds vandaag uit ervaring, want ik moest vijfhonderd meter over een drassig bospad terug: en daar lag ie. Dan moet je, heb ik al een keer verteld, ook die 500 m....... Als je geen pet opzet, krijg je gegarandeerd een zonnesteek.
Onze peregrino Jan zijn we, ondanks zijn vroege vertrek nog drie keer tegen gekomen. De eerste keer op een bospad waar wij zaten te eten; in een dorpje bij de kerk en de derde keer toen we een tunnel uitkwamen. Wie weet, ontmoeten we hem tijdens 'de camino' nog wel een keer. Een zeer markante man!
De temperatuur liep vandaag op tot een graadje of zevenentwintig. Bij elkaar (onderweg nog bijgekocht) zo'n twee liter water gedronken. En meeste vocht zweet je uit.
TVP-boys: als je echt dorst hebt smaakt water heerlijk. Dit is een kleine tip mijnerzijds. Doe er je voordeel mee!
Na 20 km was het wel genoeg voor vandaag en we zitten nu op een soort veranda onze verhaaltjes te tikken.
Morgen Vezelay.
Hoe is het weer in Nederland?
Groeten vanuit een zonnig Frankrijk.