Wo ist der Bahnhof ?

Zaterdag 5 mei 2012 / Troyes _ Sommeval (Maison- lés-Chaource)

Na de wekker zoals elke morgen weer de gewone rituelen: opstaan, wassen, inpakken. Alleen vanmorgen geen ontbijt. Maar om een uur of negen bij de kathedraal aangekomen op de hoek bij de boulangerie twee rozijnenkoeken, een halve baquette en twee flessen water gekocht.
Terwijl ik de winkel uitliep, kwam er een Limburger aan op z'n fiets die ook op weg was naar Santiago. Even staan kletsen en hij vroeg of ik hem op de foto wilde zetten met de kathedraal op de achtergrond. No problem.
Danny liep vandaag mee. Was reuze gezellig. Bijna aan het einde van de trip had hij een echte pelgrimsborrel. Smaakte geweldig. Daarna moesten we nog een klim van drie kilometer doen. Het ging als een speer!! Buiten de stad (Troyes) aangekomen, vroegen we aan een echte Fransoos de weg naar een plaats. Je gelooft het niet, als je er zelf niet bij bent geweest: hij stuurde ons de verkeerde kant op?!
Nadat we via een omweg een plaatsje bereikten, zodat we een referentiekader hadden, kregen we het pas in de gaten ( 2 km om).
Daarna volgden we de route van Randonnee (de officiële route), die met wit/rode strepen is aangeduid op palen, bomen, lantaarnpalen etc. Op plaatsen waar het niet nodig is, staan er genoeg. Op kruisingen staan ze niet. Hoezo Franse slag?
Zodoende weer een kilometer of drie omgelopen.
Om kwart voor vijf kwamen we in Sommeval aan. Mijn gîte lag aan dezelfde weg waar de auto stond. Roger en Danny met hun vrouwen gingen naar hun hotel.
Bij de gîte gewacht. Er was niemand aanwezig. Gebeld. Een Franse mevrouw zei, dat ze zou komen. Eenmaal gearriveerd, zei ze dat de gîte waar ik voor stond in het bezit van een particulier was, die een weekend weg was. Ze wees me een soort schuur aan: daar kon ik wel overnachten. Geregeld. Nee dus. Het was een ruimte met een aanrecht, twee banken en een stenen tafel. Op mijn vraag waar het bed stond, zei ze, dat die er niet was. Een ONDERKOMEN voor pelgrims waar GEEN BED staat.
Goed raad is duur. Ik ben bij een aantal huizen gaan aanbellen om te vragen of ze voor een nacht voor een pèlerin een bed hadden. Ze keken me aan alsof ik van Mars kwam.
Tenslotte heb ik Roger gebeld. Danny en Annie hebben me om zeven uur opgehaald en ik slaap deze nacht in een hotel in de plaats tussen haakjes.
Welterusten. Ben nu wel moe na 27 km vandaag.
Morgen weer 'en route'
p.s. De titel van 4 mei moest zijn:
Langs het kanaal.